Lamentations 5

5:1

זכר יהוה מה היה לנו הביט וראה את חרפתנו׃

Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!

5:2

נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים׃

Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.

5:3

יתומים היינו אין אב אמתינו כאלמנות׃

Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.

5:4

מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו׃

Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.

5:5

על צוארנו נרדפנו יגענו לא הונח לנו׃

Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.

5:6

מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם׃

Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.

5:7

אבתינו חטאו אינם אנחנו עונתיהם סבלנו׃

Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.

5:8

עבדים משלו בנו פרק אין מידם׃

Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.

5:9

בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר׃

Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.

5:10

עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב׃

Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.

5:11

נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה׃

La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.

5:12

שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו׃

La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.

5:13

בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו׃

La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.

5:14

זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם׃

La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.

5:15

שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו׃

Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.

5:16

נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו׃

Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!

5:17

על זה היה דוה לבנו על אלה חשכו עינינו׃

Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:

5:18

על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו׃

Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.

5:19

אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדר ודור׃

Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,

5:20

למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים׃

Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?

5:21

השיבנו יהוה אליך ונשוב חדש ימינו כקדם׃

Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.

5:22

כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד׃

Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.