Lamentations 5

5:1

Gedenke Jehova, dessen, was uns geschehen! schaue her und sieh unsere Schmach!

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

5:2

Unser Erbteil ist Fremden zugefallen, unsere Häuser Ausländern.

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

5:3

Wir sind Waisen, ohne Vater; unsere Mütter sind wie Witwen.

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

5:4

Unser Wasser trinken wir um Geld, unser Holz bekommen wir gegen Zahlung.

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

5:5

Unsere Verfolger sind uns auf dem Nacken; wir ermatten, man läßt uns keine Ruhe.

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

5:6

Ägypten reichen wir die Hand und Assyrien, um mit Brot gesättigt zu werden.

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

5:7

Unsere Väter haben gesündigt, sie sind nicht mehr; wir, wir tragen ihre Missetaten.

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

5:8

Knechte herrschen über uns; da ist niemand, der uns aus ihrer Hand reiße.

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

5:9

Wir holen unser Brot mit Gefahr unseres Lebens, wegen des Schwertes der Wüste.

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

5:10

Vor den Gluten des Hungers brennt unsere Haut wie ein Ofen.

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

5:11

Sie haben Weiber geschwächt in Zion, Jungfrauen in den Städten Judas.

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

5:12

Fürsten sind durch ihre Hand aufgehängt, das Angesicht der Alten wird nicht geehrt.

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

5:13

Jünglinge tragen die Handmühle, und Knaben straucheln unter dem Holze.

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

5:14

Die Alten bleiben fern vom Tore, die Jünglinge von ihrem Saitenspiel.

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

5:15

Die Freude unseres Herzens hat aufgehört, in Trauer ist unser Reigen verwandelt.

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

5:16

Gefallen ist die Krone unseres Hauptes. Wehe uns! denn wir haben gesündigt.

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

5:17

Darum ist unser Herz siech geworden, um dieser Dinge willen sind unsere Augen verdunkelt:

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

5:18

Wegen des Berges Zion, der verwüstet ist; Füchse streifen auf ihm umher.

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

5:19

Du, Jehova, thronst in Ewigkeit; dein Thron ist von Geschlecht zu Geschlecht.

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

5:20

Warum willst du uns für immer vergessen, uns verlassen auf immerdar

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

5:21

Jehova, bringe uns zu dir zurück, daß wir umkehren; erneuere unsere Tage wie vor alters!

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

5:22

Oder solltest du uns gänzlich verworfen haben, gar zu sehr auf uns zürnen?

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?