Psalms 77

Meine Stimme ist zu Gott, und ich will schreien; meine Stimme ist zu Gott, und er wird mir Gehör schenken.
Ki te tino kaiwhakatangi, ki a Ierutunu. He himene na Ahapa. Ki te Atua toku reo, e karanga nei ahau, ki te Atua toku reo, a tera e tahuri mai tona taringa ki ahau.
Am Tage meiner Drangsal suchte ich den Herrn; meine Hand war des Nachts ausgestreckt und ließ nicht ab; meine Seele weigerte sich getröstet zu werden.
I rapu ahau ki te Ariki i te ra o toku pouri: maro tonu toku ringa i te po, kihai ano i pepeke; kihai toku wairua i pai kia whakamarietia.
Ich gedachte Gottes, und ich stöhnte; ich sann nach, und mein Geist ermattete. (Sela.)
E mahara ana ahau ki te Atua, a e pouri ana: kei te whakaaroaro, a ngaro iho toku wairua. (Hera.
Du hieltest fest die Lider meiner Augen; ich war voll Unruhe und redete nicht.
E puritia ana e koe oku kanohi kia mataara tonu; he pouri ahau, te ahei te korero.
Ich durchdachte die Tage vor alters, die Jahre der Urzeit.
Ka hoki oku whakaaro ki nga ra onamata, ki nga tau o tua iho.
Ich gedachte meines Saitenspiels in der Nacht; ich sann nach in meinem Herzen, und es forschte mein Geist.
E whakamahara ana ahau ki taku waiata i te po, e korerorero ana ki toku ngakau e rapurapu ana toku wairua.
Wird der Herr auf ewig verwerfen, und hinfort keine Gunst mehr erweisen?
Tera ranei te Ariki e panga tonu ake ake? A heoi ano ranei ana manakohanga mai?
Ist zu Ende seine Güte für immer? Hat das Wort aufgehört von Geschlecht zu Geschlecht?
Kua kahore ranei tana mahi tohu mo ake tonu atu? Kua whati ranei tana kupu a ake ake?
Hat Gott vergessen gnädig zu sein? Hat er im Zorn verschlossen seine Erbarmungen? (Sela.)
Kua wareware ranei te Atua ki te atawhai? Kua riri ranei ia, a tutakina atu ana e ia tona aroha? (Hera.
Da sprach ich: Das ist mein Kranksein. Der Jahre der Rechten des Höchsten,
Na ka mea ahau, Ko toku ngoikore tenei: otira ka mahara ahau ki nga tau o te ringa matau o te Runga Rawa.
Will ich gedenken, der Taten des Jah; denn deiner Wunder von alters her will ich gedenken;
Ka mahara ahau ki nga mahi a Ihowa; ae ra, ka mahara ahau ki au mea whakamiharo o tua iho.
Und ich will nachdenken über all dein Tun, und über deine Taten will ich sinnen.
Ka whakaaro hoki ahau ki au meatanga katoa, ka purakau ki au mahi.
Gott! dein Weg ist im Heiligtum; wer ist ein großer Gott wie Gott?
E te Atua, kei te wahi tapu tou ara: ko wai te atua nui hei rite ki te Atua?
Du bist der Gott, der Wunder tut, du hast deine Stärke kundwerden lassen unter den Völkern.
Ko koe te Atua e mahi nei i nga mea whakamiharo: kua whakapuakina e koe tou kaha i waenganui o nga iwi.
Du hast dein Volk erlöst mit erhobenem Arm, die Söhne Jakobs und Josephs. (Sela.)
Hokona ana e tou ringa tau iwi, nga tama a Hakopa raua ko Hohepa. (Hera.
Dich sahen die Wasser, o Gott, dich sahen die Wasser: sie bebten; ja, es erzitterten die Tiefen.
I kite nga wai i a koe, e te Atua i kite nga wai i a koe, mataku ana: i oho ano nga rire.
Die Wolken ergossen Wasser; das Gewölk ließ eine Stimme erschallen, und deine Pfeile fuhren hin und her.
Ringihia ana he wai e nga kapua, puaki ana te haruru o nga rangi: rererere ana au pere.
Die Stimme deines Donners war im Wirbelwind, Blitze erleuchteten den Erdkreis; es zitterte und bebte die Erde.
I roto i te awhiowhio te haruru o tau whatitiri: marama noa te ao i nga uira; wiri ana te whenua, oioi ana.
Im Meere ist dein Weg, und deine Pfade in großen Wassern, und deine Fußstapfen sind nicht bekannt.
I te moana tou ara, i nga wai nui tou huarahi, e kore ano e kitea ou takahanga.
Du hast dein Volk geleitet wie eine Herde durch die Hand Moses und Aarons.
He mea arahi e koe tau iwi ano he kahui, ara e te ringa o Mohi raua ko Arona.