Psalms 147

Lobet Jehova! denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم، ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.

Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.

خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.

Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;

او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.

Der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.

او تعداد ستارگان را می‌‌داند و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.

Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.

خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بی‌کران است.

Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.

خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد، و شریران را سرنگون می‌کند.

Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!

برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.

Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;

او آسمانها را با ابر می‌پوشاند و برای زمین باران فراهم می‌سازد و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.

Der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.

به حیوانات خوراک می‌دهد و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;

به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،

Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.

بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.

Rühme, Jerusalem, Jehova! lobe, Zion, deinen Gott!

خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم! خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!

Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;

او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد و ساکنان تو را برکت می‌دهد.

Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;

او صلح را به مرزهای تو می‌آورد و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.

Der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;

او به زمین فرمان می‌دهد و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.

Der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;

زمین را با لحاف برف می‌پوشاند و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.

Der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?

تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.

Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.

به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد و آب جاری می‌گردد.

Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.

کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد.

Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!

با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!