Lamentations 5

Souviens-toi, Eternel, de ce qui nous est arrivé! Regarde, vois notre opprobre!

Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.

Notre héritage a passé à des étrangers, Nos maisons à des inconnus.

Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.

Nous sommes orphelins, sans père; Nos mères sont comme des veuves.

Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.

Nous buvons notre eau à prix d'argent, Nous payons notre bois.

Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.

Nous sommes poursuivis, le joug sur le cou; Nous sommes épuisés, nous n'avons point de repos.

Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.

Nous avons tendu la main vers l'Egypte, vers l'Assyrie, Pour nous rassasier de pain.

Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.

Nos pères ont péché, ils ne sont plus, Et c'est nous qui portons la peine de leurs iniquités.

Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.

Des esclaves dominent sur nous, Et personne ne nous délivre de leurs mains.

Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ ημας δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.

Nous cherchons notre pain au péril de notre vie, Devant l'épée du désert.

Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ εμπροσθεν της �ομφαιας της ερημου.

Notre peau est brûlante comme un four, Par l'ardeur de la faim.

Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.

Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, Les vierges dans les villes de Juda.

Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.

Des chefs ont été pendus par leurs mains; La personne des vieillards n'a pas été respectée.

Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.

Les jeunes hommes ont porté la meule, Les enfants chancelaient sous des fardeaux de bois.

Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.

Les vieillards ne vont plus à la porte, Les jeunes hommes ont cessé leurs chants.

Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.

La joie a disparu de nos coeurs, Le deuil a remplacé nos danses.

Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.

La couronne de notre tête est tombée! Malheur à nous, parce que nous avons péché!

Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.

Si notre coeur est souffrant, Si nos yeux sont obscurcis,

Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.

C'est que la montagne de Sion est ravagée, C'est que les renards s'y promènent.

Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.

Toi, l'Eternel, tu règnes à jamais; Ton trône subsiste de génération en génération.

Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.

Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours, Nous abandonnerais-tu pour de longues années?

Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;

Fais-nous revenir vers toi, ô Eternel, et nous reviendrons! Donne-nous encore des jours comme ceux d'autrefois!

Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.

Nous aurais-tu entièrement rejetés, Et t'irriterais-tu contre nous jusqu'à l'excès!

Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;