Psalms 49

Au chef des chantres. Des fils de Koré. Psaume. Ecoutez ceci, vous tous, peuples, Prêtez l'oreille, vous tous, habitants du monde,

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.

Petits et grands, Riches et pauvres!

Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

Ma bouche va faire entendre des paroles sages, Et mon coeur a des pensées pleines de sens.

Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

Je prête l'oreille aux sentences qui me sont inspirées, J'ouvre mon chant au son de la harpe.

Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

Pourquoi craindrais-je aux jours du malheur, Lorsque l'iniquité de mes adversaires m'enveloppe?

Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

Ils ont confiance en leurs biens, Et se glorifient de leur grande richesse.

Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

Ils ne peuvent se racheter l'un l'autre, Ni donner à Dieu le prix du rachat.

Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

Le rachat de leur âme est cher, Et n'aura jamais lieu;

Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

Ils ne vivront pas toujours, Ils n'éviteront pas la vue de la fosse.

(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

Car ils la verront: les sages meurent, L'insensé et le stupide périssent également, Et ils laissent à d'autres leurs biens.

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

Ils s'imaginent que leurs maisons seront éternelles, Que leurs demeures subsisteront d'âge en âge, Eux dont les noms sont honorés sur la terre.

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

Mais l'homme qui est en honneur n'a point de durée, Il est semblable aux bêtes que l'on égorge.

Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

Telle est leur voie, leur folie, Et ceux qui les suivent se plaisent à leurs discours. -Pause.

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

Comme un troupeau, ils sont mis dans le séjour des morts, La mort en fait sa pâture; Et bientôt les hommes droits les foulent aux pieds, Leur beauté s'évanouit, le séjour des morts est leur demeure.

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

Mais Dieu sauvera mon âme du séjour des morts, Car il me prendra sous sa protection. -Pause.

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

Ne sois pas dans la crainte parce qu'un homme s'enrichit, Parce que les trésors de sa maison se multiplient;

Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

Car il n'emporte rien en mourant, Ses trésors ne descendent point après lui.

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

Il aura beau s'estimer heureux pendant sa vie, On aura beau te louer des jouissances que tu te donnes,

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

Tu iras néanmoins au séjour de tes pères, Qui jamais ne reverront la lumière.

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

L'homme qui est en honneur, et qui n'a pas d'intelligence, Est semblable aux bêtes que l'on égorge.

Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.