Lamentations 5

Souviens-toi, Eternel, de ce qui nous est arrivé! Regarde, vois notre opprobre!

خداوندا، به یادآور که چه بلایی بر سر ما آمده است: ببین که چگونه خوار و رسوا شده‌ایم!

Notre héritage a passé à des étrangers, Nos maisons à des inconnus.

سرزمین موروثی ما به دست بیگانگان افتاده است و در خانه‌های ما مردم بیگانه زندگی می‌کنند.

Nous sommes orphelins, sans père; Nos mères sont comme des veuves.

ما یتیم شده‌ایم. پدران ما به دست دشمن کشته شده و مادران ما بیوه شده‌اند.

Nous buvons notre eau à prix d'argent, Nous payons notre bois.

آبی را که می‌خوریم و هیزمی را که برای آتش به کار می‌بریم، باید بخریم.

Nous sommes poursuivis, le joug sur le cou; Nous sommes épuisés, nous n'avons point de repos.

باری سخت و دشوار بر دوش خود می‌کشیم. خسته و ناتوان شده‌ایم و راحتی نداریم.

Nous avons tendu la main vers l'Egypte, vers l'Assyrie, Pour nous rassasier de pain.

پیش مردم مصر و آشور دست دراز کردیم تا لقمه نانی به ما بدهند و زنده بمانیم.

Nos pères ont péché, ils ne sont plus, Et c'est nous qui portons la peine de leurs iniquités.

نیاکان ما گناه کردند امّا آنها از بین رفتند و اینک ما تاوان گناه آنها را پس می‌دهیم.

Des esclaves dominent sur nous, Et personne ne nous délivre de leurs mains.

غلامان بر ما حکومت می‌کنند و کسی نیست که ما را از قدرت آنها نجات بدهد.

Nous cherchons notre pain au péril de notre vie, Devant l'épée du désert.

یک لقمه نان را در بیابان با خطر جان به دست می‌آوریم.

Notre peau est brûlante comme un four, Par l'ardeur de la faim.

از شدّت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدن ما همچون تنورِ داغ است.

Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, Les vierges dans les villes de Juda.

همسران ما در کوه صهیون مورد تجاوز قرار گرفتند و دختران ما در تمام روستاهای یهودیه مجبور شدند خود را تسلیم کنند.

Des chefs ont été pendus par leurs mains; La personne des vieillards n'a pas été respectée.

رهبران ما را به دار آویخته‌اند و به ریش‌سفیدان ما بی‌احترامی شده است.

Les jeunes hommes ont porté la meule, Les enfants chancelaient sous des fardeaux de bois.

از جوانان ما در آسیاب کار می‌کشند و اطفال ما در زیر بارِ گران هیزم، از پا می‌افتند.

Les vieillards ne vont plus à la porte, Les jeunes hommes ont cessé leurs chants.

پیر مردان ما دیگر در کنار دروازهٔ شهر دیده نمی‌شوند و جوانان ما دیگر آواز نمی‌خوانند.

La joie a disparu de nos coeurs, Le deuil a remplacé nos danses.

خوشی و سرور از دلهای ما رخت بربسته و رقص و پایکوبی ما به ماتم تبدیل شده است.

La couronne de notre tête est tombée! Malheur à nous, parce que nous avons péché!

وای بر ما که گناه کردیم و تاج جلال و افتخار را از دست دادیم.

Si notre coeur est souffrant, Si nos yeux sont obscurcis,

دلهای ما بی‌تاب و چشمان ما تار گشته‌اند،

C'est que la montagne de Sion est ravagée, C'est que les renards s'y promènent.

زیرا کوه صهیون، ویران و محل گشت و گذار شغالان شده است.

Toi, l'Eternel, tu règnes à jamais; Ton trône subsiste de génération en génération.

خداوندا، تو فرمانروای ابدی جهان هستی و تاج و تخت تو بی‌زوال است.

Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours, Nous abandonnerais-tu pour de longues années?

چرا ما را برای همیشه از یاد بردی؟ چرا ما را برای مدّتی طولانی ترک کردی؟

Fais-nous revenir vers toi, ô Eternel, et nous reviendrons! Donne-nous encore des jours comme ceux d'autrefois!

ای خداوند، ما را دوباره به سوی خود بازگردان و جلال پیشین ما را بازگردان.

Nous aurais-tu entièrement rejetés, Et t'irriterais-tu contre nous jusqu'à l'excès!

آیا ما را بکلّی ترک کرده و از ما بی‌نهایت خشمگین هستی؟