Psalms 147

Kiittäkäät Herraa! sillä Jumalaamme kiittää on kallis asia: kiitos on suloinen ja kaunis.

Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.

Herra rakentaa Jerusalemin, ja kokoo hajoitetut Israelilaiset.

Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.

Hän parantaa murretut sydämet, ja sitoo heidän kipunsa.

Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.

Hän lukee tähdet, ja kutsuu heitä kaikkia nimeltänsä.

E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.

Suuri on meidän Herramme, ja suuri hänen voimansa, ja hänen viisautensa on määrätöin.

He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.

Herra ojentaa raadolliset, ja jumalattomat maahan paiskaa.

Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.

Vuoroin veisatkaat Herralle kiitossanalla, ja veisatkaat meidän Herrallemme kanteleella;

Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:

Joka taivaan pilvillä peittää ja antaa sateen maan päälle; joka ruohot vuorilla kasvattaa;

Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.

Joka eläimille antaa heidän ruokansa, ja kaarneen pojille, jotka häntä avuksensa huutavat.

E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.

Ei hän mielisty hevosten väkevyyteen, eikä hänelle kelpaa miehen sääriluut.

E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.

Herralle kelpaavat ne, jotka häntä pelkäävät, ja jotka hänen laupiuteensa uskaltavat.

E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.

Ylistä, Jerusalem, Herraa: kiitä, Zion, sinun Jumalaas!

Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.

Sillä hän vahvistaa sinun porttis salvat, ja siunaa sinussa sinun lapses.

Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.

Hän saattaa rauhan sinun ääriis, ja ravitsee sinua parhailla nisuilla.

Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.

Hän lähettää puheensa maan päälle: hänen sanansa nopiasti juoksee.

E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.

Hän antaa lumen niinkuin villan; hän hajoittaa härmän niinkuin tuhan.

E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.

Hän heittää rakeensa niinkuin palat; kuka hänen pakkasensa edessä kestää?

Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?

Hän lähettää sanansa, ja sulaa ne; hän antaa tuulen puhaltaa, niin vedet juoksevat.

E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.

Hän ilmoittaa Jakobille sanansa, ja Israelille säätynsä ja oikeutensa.

E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.

Ei hän niin tehnyt kaikille pakanoille; eikä he tiedä hänen oikeuttansa, Halleluja!

Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.