Lamentations 5

خداوندا، به یادآور که چه بلایی بر سر ما آمده است: ببین که چگونه خوار و رسوا شده‌ایم!

 Tänk, HERRE, på vad som har vederfarits oss  skåda ned och se till vår smälek.

سرزمین موروثی ما به دست بیگانگان افتاده است و در خانه‌های ما مردم بیگانه زندگی می‌کنند.

 Vår arvedel har kommit i främlingars ägo,  våra hus i utlänningars.5 Mos. 28,30 f.

ما یتیم شده‌ایم. پدران ما به دست دشمن کشته شده و مادران ما بیوه شده‌اند.

 Vi hava blivit värnlösa, vi hava ingen fader;  våra mödrar äro såsom änkor.

آبی را که می‌خوریم و هیزمی را که برای آتش به کار می‌بریم، باید بخریم.

 Vattnet som tillhör oss få vi dricka allenast för penningar;  vår egen ved måste vi betala.

باری سخت و دشوار بر دوش خود می‌کشیم. خسته و ناتوان شده‌ایم و راحتی نداریم.

 Våra förföljare äro oss på halsen;  huru trötta vi än äro, unnas oss dock ingen vila.

پیش مردم مصر و آشور دست دراز کردیم تا لقمه نانی به ما بدهند و زنده بمانیم.

 Vi hava måst giva oss under Egypten,  under Assyrien, för att få bröd till att mätta oss med.

نیاکان ما گناه کردند امّا آنها از بین رفتند و اینک ما تاوان گناه آنها را پس می‌دهیم.

 Våra fäder hava syndat, de äro icke mer,  vi måste bära deras missgärningar.2 Mos. 20,5. Jer. 31,29. Hes. 18,2.

غلامان بر ما حکومت می‌کنند و کسی نیست که ما را از قدرت آنها نجات بدهد.

 Trälar få råda över oss;  ingen finnes, som rycker oss ur deras våld.

یک لقمه نان را در بیابان با خطر جان به دست می‌آوریم.

 Med fara för vårt liv hämta vi vårt bröd,  bärga det undan öknens svärd.

از شدّت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدن ما همچون تنورِ داغ است.

 Vår hud är glödande såsom en ugn,  för brännande hungers skull.

همسران ما در کوه صهیون مورد تجاوز قرار گرفتند و دختران ما در تمام روستاهای یهودیه مجبور شدند خود را تسلیم کنند.

 Kvinnorna kränkte man i Sion,  jungfrurna i Juda städer.

رهبران ما را به دار آویخته‌اند و به ریش‌سفیدان ما بی‌احترامی شده است.

 Furstarna blevo upphängda av deras händer,  för de äldste visade de ingen försyn.5 Mos. 28,50.

از جوانان ما در آسیاب کار می‌کشند و اطفال ما در زیر بارِ گران هیزم، از پا می‌افتند.

 Ynglingarna måste bära på kvarnstenar,  och gossarna dignade under vedbördor.

پیر مردان ما دیگر در کنار دروازهٔ شهر دیده نمی‌شوند و جوانان ما دیگر آواز نمی‌خوانند.

 De gamla sitta icke mer i porten,  de unga hava upphört med sitt strängaspel.

خوشی و سرور از دلهای ما رخت بربسته و رقص و پایکوبی ما به ماتم تبدیل شده است.

 Våra hjärtan hava icke mer någon fröjd  i sorgelåt är vår dans förvandlad.Job 30,31.

وای بر ما که گناه کردیم و تاج جلال و افتخار را از دست دادیم.

 Kronan har fallit ifrån vårt huvud;  ve oss, att vi syndade så!Job 19,9. Jer. 13,18. Hes. 21,26.

دلهای ما بی‌تاب و چشمان ما تار گشته‌اند،

 Därför hava ock våra hjärtan blivit sjuka,  därför äro våra ögon förmörkade,

زیرا کوه صهیون، ویران و محل گشت و گذار شغالان شده است.

 för Sions bergs skull, som nu ligger öde,  så att rävarna ströva omkring därpå.

خداوندا، تو فرمانروای ابدی جهان هستی و تاج و تخت تو بی‌زوال است.

 Du, HERRE, tronar evinnerligen;  din tron består från släkte till släkte.Ps. 9,8. 29,10. 102,13. 145,13.

چرا ما را برای همیشه از یاد بردی؟ چرا ما را برای مدّتی طولانی ترک کردی؟

 Varför vill du för alltid förgäta oss,  förkasta oss för beständigt?

ای خداوند، ما را دوباره به سوی خود بازگردان و جلال پیشین ما را بازگردان.

 Tag oss åter till dig, HERRE, så att vi få vända åter;  förnya våra dagar, så att de bliva såsom fordom.Jer. 31,18.

آیا ما را بکلّی ترک کرده و از ما بی‌نهایت خشمگین هستی؟

 Eller har du alldeles förkastat oss?  Förtörnas du på oss så övermåttan?