Job 37

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.

 Ja, vid sådant förskräckes mitt hjärta,  bävande spritter det upp.

غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.

 Hören, hören huru hans röst ljuder vred,  hören dånet som går ut ur hans mun.

او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.

 Han sänder det åstad, så långt himmelen når,  och sina ljungeldar bort till jordens ändar.

بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.

 Efteråt ryter så dånet,  när han dundrar med sin väldiga röst;  och på ljungeldarna spar han ej,  då hans röst låter höra sig.

به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.

 Ja, underbart dundrar Gud med sin röst,  stora ting gör han, utöver vad vi förstå.

به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،

 Se, åt snön giver han bud: »Fall ned till jorden»,  så ock åt regnskuren, åt sitt regnflödes mäktiga skur.

مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.

 Därmed fjättrar han alla människors händer,  så att envar som han har skapat kan lära därav.

حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.

 Då draga sig vilddjuren in i sina gömslen,  och i sina kulor lägga de sig till ro.

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

 Från Stjärngemaket kommer då storm  och köld genom nordanhimmelens stjärnor;

خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.

 med sin andedräkt sänder Gud frost,  och de vida vattnen betvingas.

ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.

 Skyarna lastar han ock med väta  och sprider omkring sina ljungeldsmoln.

به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.

 De måste sväva än hit, än dit,  alltefter hans rådslut och de uppdrag de få,  vadhelst han ålägger dem på jordens krets.

او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.

 Än är det som tuktoris, än med hjälp åt hans jord,  än är det med nåd som han låter dem komma.

لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.

 Lyssna då härtill, du Job;  stanna och betänk Guds under.

آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟

 Förstår du på vad sätt Gud styr deras gång  och låter ljungeldarna lysa fram ur sina moln?

آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.

 Förstår du lagen för skyarnas jämvikt,  den Allvises underbara verk?

وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،

 Förstår du huru kläderna bliva dig så heta,  när han låter jorden domna under sunnanvinden?

آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟

 Kan du välva molnhimmelen så som han,  så fast som en spegel av gjuten metall?

به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.

 Lär oss då vad vi skola säga till honom;  för vårt mörkers skull hava vi intet att lägga fram.

من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.

 Ej må det bebådas honom att jag vill tala.  Månne någon begär sitt eget fördärv?

همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،

 Men synes icke redan skenet?  Strålande visar han sig ju mellan skyarna,  där vinden har gått fram och sopat dem undan.

همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.

 I guldglans kommer han från norden.  Ja, Gud är höljd i fruktansvärt majestät;

خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.

 den Allsmäktige kunna vi icke fatta,  honom som är så stor i kraft,  honom som ej kränker rätten, ej strängaste rättfärdighet.

بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.

 Fördenskull frukta människorna honom;  men de självkloka -- dem alla aktar han ej på.