Job 37

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.

A tale spettacolo il cuor mi trema e balza fuor del suo luogo.

غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.

Udite, udite il fragore della sua voce, il rombo che esce dalla sua bocca!

او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.

Egli lo lancia sotto tutti i cieli e il suo lampo guizza fino ai lembi della terra.

بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.

Dopo il lampo, una voce rugge; egli tuona con la sua voce maestosa; e quando s’ode la voce, il fulmine non e già più nella sua mano.

به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.

Iddio tuona con la sua voce maravigliosamente; grandi cose egli fa che noi non intendiamo.

به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،

Dice alla neve: "Cadi sulla terra!" lo dice al nembo della pioggia, al nembo delle piogge torrenziali.

مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.

Rende inerte ogni mano d’uomo, onde tutti i mortali, che son opera sua, imparino a conoscerlo.

حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.

Le bestie selvagge vanno nel covo, e stan ritirate entro le tane.

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

Dai recessi del sud viene l’uragano, dagli aquiloni il freddo.

خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.

Al soffio di Dio si forma il ghiaccio e si contrae la distesa dell’acque.

ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.

Egli carica pure le nubi d’umidità, disperde lontano le nuvole che portano i suoi lampi

به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.

ed esse, da lui guidate, vanno vagando nei lor giri per eseguir quanto ei loro comanda sopra la faccia di tutta la terra;

او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.

e le manda o come flagello, o come beneficio alla sua terra, o come prova della sua bontà.

لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.

Porgi l’orecchio a questo, o Giobbe; fermati, e considera le maraviglie di Dio!

آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟

Sai tu come Iddio le diriga e faccia guizzare il lampo dalle sue nubi?

آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.

Conosci tu l’equilibrio delle nuvole, le maraviglie di colui la cui scienza è perfetta?

وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،

Sai tu come mai gli abiti tuoi sono caldi quando la terra s’assopisce sotto il soffio dello scirocco?

آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟

Puoi tu, come lui, distendere i cieli e farli solidi come uno specchio di metallo?

به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.

Insegnaci tu che dirgli!… Nelle tenebre nostre, noi non abbiam parole.

من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.

Gli si annunzierà forse ch’io voglio parlare? Ma chi mai può bramare d’essere inghiottito?

همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،

Nessuno può fissare il sole che sfolgora ne’ cieli quando v’è passato il vento a renderli tersi.

همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.

Dal settentrione viene l’oro; ma Dio è circondato da una maestà terribile;

خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.

l’Onnipotente noi non lo possiam scoprire. Egli è grande in forza, in equità, in perfetta giustizia; egli non opprime alcuno.

بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.

Perciò gli uomini lo temono; ei non degna d’uno sguardo chi si presume savio".