Psalms 108

خدایا، دل من استوار و محکم است و برای تو سرود شکرگزاری خواهم سرایید. ای جان من بیدار شو.

Ének. Dávid zsoltára.

ای عود من و ای بربط من بیدار شوید، من خورشید را بیدار خواهم کرد.

Kész az én szívem, oh Isten, hadd énekeljek és zengedezzek; az én dicsőségem is *kész.*

خدایا، در بین اقوام جهان تو را سپاس خواهم گفت و در میان مردم تو را ستایش خواهم کرد.

Serkenj fel te lant és hárfa, hadd keltsem fel a hajnalt!

زیرا محبّت پایدار و وفاداری تو بالاتر از آسمانهاست.

Hálát adok néked a népek között Uram, és zengedezek néked a nemzetek között!

خدایا، عظمت و شکوهت را در آسمان و جلالت را بروی زمین آشکار فرما،

Mert nagy, egek felett való a te kegyelmed, és a felhőkig ér a te hűséges voltod!

دعای مرا بشنو و ما را با قدرت خود نجات بده تا کسانی که تو دوست می‌داری، رهایی یابند.

Magasztaltassál fel, oh Isten, az egek felett, és dicsőséged legyen az egész földön!

خداوند از جایگاه مقدّس خود به ما وعده داد و فرمود: «با سرافرازی، شهر شکیم و دشت سُكوّت را بین قوم تقسیم خواهم نمود.

Hogy megszabaduljanak a te szeretteid, segíts a te jobb kezeddel és hallgass meg engem!

جلعاد از آن من است و منسی از آن من. افرایم کلاهخود من است، و یهودا، عصای سلطنت من.

Az ő szentélyében szólott az Isten: Örvendezek, hogy eloszthatom Sikhemet, és felmérhetem Sukkothnak völgyét.

موآب ظرف شست‌وشوی من خواهد بود و به نشانهٔ مالکیّتم، کفش خود را بر اَدوم پرت خواهم کرد و بر فراز فلسطین بانگ پیروزی برخواهم آورد.»

Enyém Gileád, enyém Manassé; Efraim az én fejemnek védelme, Júda az én törvényrendelőm.

چه کسی مرا به آن شهر مستحکم می‌برد؟ چه کسی مرا به اَدوم راهنمایی می‌کند؟

Moáb az én mosdómedenczém, Edomra az én saruimat vetem, Filistea felett kaczagok.

خدایا! آیا حقیقتاً ما را ترک کرده‌ای، و پیشاپیش لشکر ما نخواهی رفت؟

Kicsoda visz el engem a kerített városba? kicsoda vezérel engem Edomig?

خدایا در مقابله با دشمنان، به ما کمک کن زیرا کمک انسان بی‌فایده است.

Nem te vagy-é, oh Isten, a ki megvetettél minket, hogy ki ne menj, oh Isten, a mi seregeinkkel?

با کمک خدا، پیروزی از آن ما خواهد بود، او دشمنان ما را سرکوب خواهد كرد.

Adj szabadulást nékünk az ellenségtől, mert hiábavaló az emberi segítség! * (Psalms 108:14) Istennel hatalmasan cselekszünk, és ő megtapodja ellenségeinket. *