Psalms 109

خدایا، نام تو را ستایش می‌کنم، خاموش مباش.

Az éneklőmesternek, Dávidé; zsoltár. Én dicséretemnek Istene, ne hallgass!

زیرا مردم شریر و دروغگو زبان به بدگویی من گشوده‌اند و دربارهٔ من دروغ می‌گویند.

Mert a gonosznak szája és az álnokságnak szája felnyilt ellenem, hazug nyelvvel beszélnek én velem.

سخنان نفرت‌انگیز می‌گویند و بدون سبب با من می‌جنگند.

És körülvesznek engem gyűlölséges beszédekkel, és ostromolnak engem ok nélkül.

من آنها را دوست دارم و برایشان دعا می‌کنم امّا آنها با من مخالفت می‌کنند.

Szeretetemért ellenkeznek velem, én pedig imádkozom.

جواب خوبی‌های مرا با بدی می‌دهند و در عوض محبّت، دشمنی می‌کنند.

Roszszal fizetnek nékem a jóért, és gyűlölséggel az én szeretetemért.

حاکم ظالمی را بر او بگمار و یکی از دشمنانش را تا علیه او شهادت بدهد.

Állíts fölibe gonoszt, és vádló álljon az ő jobb keze felől.

در دادگاه محکوم شود و دعایش هم گناه محسوب گردد!

Mikor törvénykezik, mint gonosz jőjjön ki; még az imádsága is bűnné legyen.

عمرش کوتاه شود و دیگری جا و مقامش را بگیرد!

Életének napjai kevesek legyenek, és a hivatalát más foglalja el.

فرزندانش یتیم شوند و زنش بیوه گردد!

Fiai legyenek árvákká, a felesége pedig özvegygyé.

اطفالش آواره شوند و به گدایی بیفتند، از ویرانه‌ای که زندگی می‌کنند رانده گردند!

És bujdossanak az ő fiai és kolduljanak, és elpusztult helyeiktől távol keressenek *eledelt.*

طلبکارانش مال و دارایی‌اش را غصب کنند و بیگانگان حاصل زحمتش را به تاراج ببرند.

Foglalja le minden jószágát az uzsorás, és idegenek ragadozzák el szerzeményét.

کسی بر او رحم نکند و هیچ‌کس یتیمانی را که او از خود به جا می‌گذارد، مورد لطف و توجّه قرار ندهد.

Ne legyen néki, a ki kegyelmet mutasson *iránta,* és ne legyen, a ki könyörüljön az ő árváin!

نسل او قطع، و نامش از صفحهٔ روزگار محو گردد!

Veszszen ki az ő maradéka; a második nemzedékben töröltessék el a nevök!

خداوند شرارت ‌نیاکانش را فراموش نکند و گناهان مادرش را نیامرزد!

Atyáinak álnoksága emlékezetben legyen az Úr előtt, és anyjának bűne el ne töröltessék!

کارهای بد او همیشه مدّ نظر خداوند باشد، امّا خاطرهٔ او از روی زمین محو شود!

Mindenkor az Úr előtt legyenek, és emlékezetök is veszszen ki e földről,

زیرا او هرگز به کسی رحم نکرد، بلکه به فقیران و محتاجان و بی‌کسان، آزار رسانید و آنان را کشت.

A miatt, hogy nem gondolt arra, hogy kegyelmet gyakoroljon és üldözte a szegény és nyomorult embert, és a megkeseredett szívűt, hogy megölje.

او دوست داشت که دیگران را لعنت کند، اکنون خودش را لعنت کن. نمی‌خواست به کسی برکت برساند، پس هیچ‌کس او را برکت نرساند.

Mivelhogy szerette az átkot, azért érte el őt; és mivel nem volt kedve az áldáshoz, azért távozék az el ő tőle.

لعنت را مثل لباس به تن می‌کرد، پس اکنون لعنت مانند آب در بدنش و مثل روغن در استخوانهایش نفوذ کند.

Úgy öltözte fel az átkot, mint a ruháját, azért ment beléje, mint a víz, és az ő csontjaiba, mint az olaj.

اینک لعنت مانند لباسی که می‌پوشید و مانند کمربندی که به کمر می‌بست، او را بپوشاند.

Legyen az néki palástul, a melybe beburkolódzik, és övül, a melylyel mindenkor övezze magát.

خداوند دشمنانم و کسانی را که از من بدگویی می‌کنند، چنین جزا بدهد.

Ez legyen jutalmok az Úrtól az én vádolóimnak, és a kik rosszat beszélnek az én lelkemre.

امّا ای خدا و ای خداوند من، به‌خاطر نام خود به من کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت مرا نجات بده.

De te, én Uram, Istenem, bánj velem a te nevedért; mivelhogy jó a te kegyelmed, szabadíts meg engem!

من مسکین و نیازمندم، درد و غم تا اعماق قلبم رخنه کرده است.

Mert szegény és nyomorult vagyok én, még a szívem is megsebesíttetett én bennem.

مانند سایهٔ غروب در حال فنا هستم و مانند ملخی رانده شده‌ام.

Úgy hanyatlom el, mint az árnyék az ő megnyúlásakor; ide s tova hányattatom, mint a sáska.

از بس روزه گرفته‌ام، قوّتی در زانوهایم نمانده و فقط پوست و استخوان شده‌ام.

Térdeim tántorognak az éhségtől, és testem megfogyatkozott a kövérségtől.

پیش دشمنانم رسوا و مسخره شده‌ام و وقتی مرا می‌بینند، سر خود را می‌جنبانند.

Sőt gyalázatossá lettem előttök; ha látnak engem, fejöket csóválják.

ای خداوند و خدای من، مرا کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت، مرا نجات بده

Segíts meg engem, Uram Isten; szabadíts meg engem a te kegyelmed szerint!

تا دشمنانم بدانند که تو ای خداوند، نجات‌دهندهٔ من هستی.

Hadd tudják meg, hogy a te kezed *munkája* ez, hogy te cselekedted ezt, Uram!

آنها مرا لعنت می‌کنند، امّا تو مرا برکت بده، تا بدخواهانم شرمنده شوند و این بنده‌ات شادمان گردد.

Átkozzanak ők, de te áldj meg! Feltámadnak, de szégyenüljenek meg és örvendezzen a te szolgád.

دشمنانم را رسوا گردان و آنها را با شرم و خجالت بپوشان!

Öltözzenek az én vádlóim gyalázatba, és burkolózzanak szégyenökbe, mint egy köpenybe!

با زبان خود از خداوند بسیار تشکّر خواهم نمود و در حضور همهٔ مردم، او را ستایش خواهم كرد.

Hálát adok az Úrnak felettébb az én számmal, és dicsérem őt a sokaság közepette!

زیرا از مردم مسکین و فقیر حمایت می‌نماید و از دست کسانی‌که آنان را محکوم به مرگ می‌کنند، رهایی می‌بخشد.

Mert jobb keze felől áll a szegénynek, hogy megszabadítsa azoktól, a kik elítélik annak lelkét.