Job 8

ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.

Tedy odpovídaje Bildad Suchský, řekl:

ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.

Dokudž mluviti budeš takové věci, a slova úst tvých budou jako vítr násilný?

خدا هرگز بی‌عدالتی نمی‌کند. خدای قادر مطلق، همیشه راست و با انصاف است.

Což by Bůh silný neprávě soudil,a Všemohoucí což by převracel spravedlnost?

فرزندانت در برابر خدا گناه کردند و خدا آنها را طبق کارهایشان جزا داد.

Synové zajisté tvoji že zhřešili proti němu, proto pustil je po nepravosti jejich.

اگر تو طالب خدای قادر مطلق باشی و با دعا و زاری به نزد او بازگردی،

Kdybys ty opravdově hledal Boha silného, a Všemohoucímu se modlil,

و اگر در پاکی و درستکاری زندگی کنی، آن وقت خدا به یقین به کمک تو می‌شتابد و به عنوان پاداش، خانواده‌ات را به تو بر می‌گرداند

A byl čistý a upřímý: jistě žeť by se hned probudil k tobě, a napravil by příbytek spravedlnosti tvé.

و بیشتر از آنچه که در ابتدا داشتی، به تو می‌دهد.

A byly by první věci tvé špatné, poslední pak rozmnožily by se náramně.

از بزرگان و موی سپیدان بپرس و از تجربهٔ آنها بیاموز.

Nebo vzeptej se, prosím, věku starého, a nastroj se k zpytování otců jejich.

زیرا ما مدّت کوتاهی زندگی کرده‌ایم، معلومات ما بسیار کم است و عمر ما بر زمین همچون سایه‌ای زودگذر است.

(Myť zajisté včerejší jsme, aniž jsme čeho povědomi; k tomu dnové naši jsou jako stín na zemi.)

از حکمت گذشتگان تعلیم بگیر و سخنان حکیمانهٔ آنها را سرمشق خود قرار بده.

Zdaliž tě oni nenaučí, a nepovědí tobě, a z srdce svého nevynesou-liž slov?

در جایی که آب نباشد، نی نمی‌روید و آن را در خارج از نیزار نمی‌توان یافت.

Zdali roste třtí bez bahna? Roste-liž rákosí bez vody?

اگر آب خشک شود، حتّی پیش از آن که وقت بریدن آن برسد، پژمرده می‌گردد.

Nýbrž ještě za zelena, dříve než vytrháno bývá, ano prvé než jaká jiná tráva, usychá.

عاقبتِ کسانی‌که خدا را ترک می‌کنند، همین‌گونه است و دیگر امیدی برایشان باقی نمی‌ماند.

Tak stezky všech zapomínajících se na Boha silného, tak, pravím, naděje pokrytce zahyne.

این مردم به کسانی می‌مانند که به تار عنکبوت اعتماد می‌کنند.

Klesne naděje jeho, a doufání jeho jako dům pavouka.

اگر به آن تکیه کنند، می‌افتند و اگر از آن آویزان شوند، آنها را نگاه نمی‌دارد.

Spolehne-li na dům svůj, neostojí; chytí-li se ho, nezdrží.

شخص شریر مثل علفی است که در زیر تابش آفتاب تازه می‌گردد و شاخه‌هایش در باغ پهن می‌شوند.

Vláhu má před sluncem, tak že z zahrady jeho výstřelkové jeho vynikají.

در بین سنگها ریشه می‌دواند و ریشه‌هایش به دور آنها محکم می‌پیچند.

Při vrchovišti kořenové jeho hustě rostou, i na místech skalnatých rozkládá se.

امّا اگر از بیخ کنده شود، دیگر کسی به یاد نمی‌آورد که آن علف در آنجا بوده است.

A však bývá-li zachvácen z místa svého, až by se ho i odečtlo, řka: Nevidělo jsem tě:

بلی، سرنوشت مردم بی‌خدا هم به همین طریق است؛ و دیگران می‌آیند و جایشان را می‌گیرند.

Tožť ta radost života jeho, a z země jiný vykvetá.

خدا هرگز مردم درستکار را ترک نمی‌کند و به شریران کمک نمی‌نماید.

Aj, Bůh silný nepohrdá upřímým, ale nešlechetným ruky nepodává:

لبانت را از خنده پُر می‌سازد تا از خوشی فریاد بزنی.

Až i naplní smíchem ústa tvá, a rty tvé plésáním,

بدخواهانت را شرمنده و خانهٔ شریران را ویران می‌کند.

Když nenávidící tebe v hanbu oblečeni budou, a stánku lidí bezbožných nikdež nebude.