Psalms 74

خدایا، چرا ما را برای همیشه ترک کردی؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم چنین خشمگین شده‌ای؟
Poučna pjesma. Asafova. Zašto si, Bože, posve zabacio, zašto kiptiš gnjevom na ovce paše svoje?
قوم خود را به یاد آور، آنانی را که از زمان قدیم برگزیدی تا قوم تو باشند. آنانی را که از بردگی بازخرید کردی تا طایفهٔ خاص تو باشند. صهیون را که در آن ساکن بودی به یاد آور.
Sjeti se zajednice koju si davno stekao, plÓemena koje namače kao svoju baštinu i brda Siona gdje si Šator svoj udario!
بر این خرابه‌ها عبور کن و ببین که دشمن چگونه همه‌چیز را در خانهٔ تو ویران نموده است!
Korakni k ruševinama vječnim - sve je u Svetištu razorio neprijatelj.
دشمنانت در معبد بزرگ تو، بانگ پیروزی برآوردند و پرچم خود را در آنجا برافراشتند.
Protivnici tvoji vikahu posred skupštine tvoje, znakove svoje postaviše k'o pobjedne znakove.
مانند هیزم‌شکنانی که با تبر برای قطع درختان آمده باشند،
Bijahu kao oni koji mašu sjekirom po guštari,
تمام نقش‌های تراشیده شده را با چکش و تبر خراب کردند.
sjekirom i maljem vrata mu razbijali.
مکانهای مقدّس تو را خراب کردند و آن را به آتش کشیدند و جایی را که محل پرستش تو بود، بی‌حرمت ساختند.
Ognju predadoše Svetište tvoje, do zemlje oskvrnuše Prebivalište tvoga imena.
با خود گفتند: «آنها را بکلّی لِه می‌کنیم.» پس تمام معابد را در سراسر خاک اسرائیل آتش زدند.
Rekoše u srcu: "Istrijebimo ih zajedno; spalite sva svetišta Božja na zemlji!"
همه آثار مقدّس ما را از بین بردند. هیچ‌یک از انبیا باقی نمانده‌اند و هیچ‌کس نمی‌‌داند که این وضع تا به کی ادامه خواهد داشت.
Ne vidimo znakova svojih, proroka više nema, i nitko među nama ne zna dokle ...
خدایا، تا به کی به دشمنانت اجازه می‌دهی که به تو توهین کنند؟ آیا آنان همیشه نام تو را بی‌حرمت خواهند ساخت؟
Dokle će se još, o Bože, dušmanin rugati? Hoće li protivnik dovijeka prezirati ime tvoje?
چرا به ما کمک نمی‌کنی؟ چرا دست خود را عقب کشیده‌ای؟
Zašto povlačiš ruku, zašto u krilu sakrivaš desnicu svoju?
امّا تو ای خدا، از روز ازل پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای.
No Bog je moj kralj od davnine, on koji posred zemlje spasava!
با قدرت خود دریا را شکافتی و سر نهنگها را در اعماق دریا شکستی.
Ti svojom silom rasječe more, smrska glave nakazama u vodi.
تو سر هیولای دریایی را شکستی و او را خوراک صحرانشینان کردی.
Ti si Levijatanu glave zdrobio, dao ga za hranu nemanima morskim.
چشمه‌ها و جوی‌ها را جاری ساختی و رودخانه‌های بزرگی را که همیشه جاری بودند خشک کردی.
Ti si dao da provre izvor i bujica, ti si presušio rijeke nepresušne.
شب و روز را پدید آوردی و ماه و خورشید را در آسمان قرار دادی.
Tvoj je dan i noć je tvoja, ti učvrsti mjesec i sunce;
حدّ و حدود تمام جهان از توست و تو تابستان و زمستان را به وجود آوردی.
ti sazda sve granice zemlji, ti stvori ljeto i zimu.
امّا خداوندا، ببین که دشمنان چگونه تو را مسخره می‌کنند و مردم بی‌خدا، به نام تو توهین می‌کنند.
Spomeni se ovoga: dušmanin ti se rugaše, Jahve, i bezumni narod pogrdi ime tvoje.
قوم بیچاره‌ات را فراموش نکن و قوم خود را به دست دشمنانشان رها مکن.
Ne predaj jastrebu život grlice svoje, i život svojih siromaha ne zaboravi zauvijek!
پیمانی را که با ما بسته‌ای به یاد آور، زیرا که شریران در مکانهای تاریک، در سرتاسر سرزمین ما در کمینند.
Pogledaj na Savez svoj, jer svi su zakuci zemlje puni tmina i nasilja.
مظلومان را شرمنده مکن، تا مردم مسکین و نیازمند نام تو را ستایش کنند.
Ne daj da jadnik otiđe postiđen: neka siromah i ubog hvale ime tvoje!
خدایا، برخیز و از حق خود دفاع کن، ببین که مردم بی‌خدا، تمام روز به تو توهین می‌کنند.
Ustani, Bože, zauzmi se za svoju parnicu, spomeni se pogrde koju ti bezumnik svaki dan nanosi.
فریاد خشمگین دشمنان و غوغای مخالفین را که همیشه بلند است، نادیده مگیر!
Ne zaboravi vike neprijatelja svojih: buka buntovnika još se diže k tebi!