Psalms 88

ای خداوند، خدای من، ای نجات‌دهندهٔ من، تمام روز نزد تو دعا می‌کنم و شب هنگام به درگاهت ناله می‌کنم.

(По слав. 87) Песен. Псалм на Кореевите синове. За първия певец. По музиката на Махалат леанот. Маскил на езраеца Еман. ГОСПОДИ, Боже на спасението ми, ден и нощ виках пред Теб.

دعای مرا بشنو و به نالهٔ من توجّه نما.

Нека дойде молитвата ми пред Теб, приклони ухото Си към вика ми,

مشکلات زیادی بر من هجوم آورده و جانم را به لب رسانده‌اند.

защото душата ми се насити на бедствия и животът ми се приближава до Шеол.

تمامی قوتّم از بین رفته و مانند کسانی شده‌ام که در انتظار مرگ هستند.

Счетох се с онези, които слизат в рова, станах като мъж, който няма сила,

مانند مردگان، فراموش شده‌ام و مانند یکی از کشته شدگانی هستم که در قبر گذاشته باشند؛ کسانی‌که ایشان را فراموش کرده‌ای و از الطاف تو محرومند.

паднал между мъртвите, като убитите, които лежат в гроба, за които Ти не си спомняш вече, и които са отсечени от ръката Ти.

مرا در ته گور و در تاریکی مطلق رها کردی.

Положил си ме в най-дълбокия ров, в тъмни места, в бездни.

خشم تو بر من قرار گرفته و امواج غضب تو مرا احاطه کرده‌اند.

Яростта ти натегна върху мен и с всичките Си вълни ме притискаш. (Села.)

آشنایانم را از من جدا کردی و مرا مورد تنفّر آنان قرار داده‌ای. آن‌چنان گرفتار شده‌ام که راه گریزی ندارم.

Отдалечил си от мен познатите ми, направил си ме мерзост за тях, затворен съм и не мога да изляза,

چشمانم از غصّه تار گردیده‌اند. خداوندا، هر روز نزد تو دعا می‌کنم و دست نیاز به درگاه تو بلند می‌کنم.

окото ми чезне от скръб. ГОСПОДИ, Теб призовавах всеки ден, към Теб простирах ръцете си.

آیا برای مردگان معجزه می‌کنی؟ آیا مردگان برخاسته، تو را ستایش خواهند نمود؟

За мъртвите ли ще вършиш чудеса? Или сенките ще станат да Те хвалят? (Села.)

آیا در قبر گفت‌وگویی از محبّت پایدار و وفاداری تو هست؟

В гроба ли ще се прогласява милостта Ти, в Авадон ли — верността Ти?

آیا معجزات تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ و یا نیكویی تو در دیار خاموش بیان می‌گردد؟

В мрака ли ще станат известни чудесата Ти, в земята на забравата ли — правдата Ти?

خداوندا، هر روز صبح به درگاه تو دعا می‌کنم و از پیشگاه تو یاری می‌طلبم.

Но аз към Теб извиках, ГОСПОДИ, и сутрин молитвата ми Те посреща.

خداوندا، چرا مرا از خود می‌رانی؟ چرا روی خود را از من پنهان می‌کنی؟

ГОСПОДИ, защо отхвърляш душата ми, криеш лицето Си от мен?

از زمان کودکی خود رنج کشیده و به مرگ نزدیک شده‌ام، از ترس تنبیه تو در عذاب هستم.

От младостта си съм окаян и линея, търпя Твоите ужаси и съм смутен.

آتش خشم تو مرا از پا انداخته است و از ترس حملات تو نابود گردیده‌ام.

Пламтящият Ти гняв премина върху мен, Твоите ужаси ме поядоха.

آنها مانند توفان هر روز مرا از هر طرف احاطه کرده‌اند.

Заобиколиха ме като вода цял ден, обкръжиха ме отвсякъде.

تو حتّی دوستان نزدیک مرا از من جدا کرده و تاریکی را مونس من ساخته‌ای.

Отдалечил си от мен приятел и другар, познатите ми са в мрак.