Psalms 49

Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,

Для дириґетна хору. Синів Кореєвих. Псалом.

Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.

Слухайте це, всі народи, візьміть до ушей, усі мешканці всесвіту,

Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.

і людські сини й сини мужів, разом багатий та вбогий,

Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.

мої уста казатимуть мудрість, думка ж серця мого розумність,

Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,

нахилю своє ухо до приказки, розв'яжу свою загадку лірою!

Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?

Чому маю боятись у день лихоліття, як стане круг мене неправда моїх ошуканців,

Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li

які на багатство своє покладають надію, і своїми достатками хваляться?

(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),

Але жодна людина не викупить брата, не дасть його викупу Богові,

Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.

бо викуп їхніх душ дорогий, і не перестане навіки,

Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.

щоб міг він ще жити навіки й не бачити гробу!

Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.

Та люди побачать, що мудрі вмирають так само, як гинуть невіглас та неук, і лишають для інших багатство своє...

Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.

Вони думають, ніби доми їхні навіки, місця їхнього замешкання з роду до роду, іменами своїми звуть землі,

Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. Sela.

та не зостається в пошані людина, подібна худобі, що гине!

Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon.

Така їхня дорога глупота для них, та за ними йдуть ті, хто кохає їхню думку. Села.

Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. Sela.

Вони зійдуть в шеол, і смерть їх пасе, немов вівці, а праведники запанують над ними від рання; подоба їхня знищиться, шеол буде мешканням для них...

Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.

Та визволить Бог мою душу із влади шеолу, бо Він мене візьме! Села.

Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.

Не лякайся, коли багатіє людина, коли збільшується слава дому її,

Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,

бо, вмираючи, не забере вона всього, її слава не піде за нею!

Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.

Хоч вона свою душу за життя свого хвалить, і славлять тебе, як для себе ти чиниш добро,

Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.

вона прийде до роду батьків своїх, що світла вони не побачать навіки! Людина в пошані, але нерозумна, подібна худобі, що гине!