Mark 15

Tuj matene la ĉefpastroj, farinte interkonsilon kun la pliaĝuloj kaj skribistoj kaj la tuta sinedrio, ligis Jesuon kaj forkondukis lin kaj transdonis lin al Pilato.

Y LUEGO por la mañana, habiendo tenido consejo los príncipes de los sacerdotes con los ancianos, y con los escribas, y con todo el concilio, llevaron á Jesús atado, y le entregaron á Pilato.

Kaj Pilato demandis lin: Ĉu vi estas la Reĝo de la Judoj? Kaj responde li diris al li: Vi diras.

Y Pilato le preguntó: ¿Eres tú el Rey de los Judíos? Y respondiendo él, le dijo: Tú lo dices.

Kaj la ĉefpastroj multe lin akuzis.

Y los príncipes de los sacerdotes le acusaban mucho.

Kaj Pilato denove lin demandis: Ĉu vi respondas nenion? vidu, pri kiom da aferoj oni vin akuzas.

Y le preguntó otra vez Pilato, diciendo: ¿No respondes algo? Mira de cuántas cosas te acusan.

Sed Jesuo ankoraŭ nenion respondis, tiel ke Pilato miris.

Mas Jesús ni aun con eso respondió; de modo que Pilato se maravillaba.

Ĉe tiu festo li kutimis liberigi al ili unu malliberulon, iun ajn, kiun ili pripetis.

Empero en el día de la fiesta les soltaba un preso, cualquiera que pidiesen.

Kaj estis unu, nomata Barabas, katenita kun la ribelintoj, kiuj en la ribelo faris mortigon.

Y había uno, que se llamaba Barrabás, preso con sus compañeros de motín que habían hecho muerte en una revuelta.

Kaj suprenveninte, la homamaso komencis peti lin pri tio, kion li kutimis fari por ili.

Y viniendo la multitud, comenzó á pedir hiciese como siempre les había hecho.

Kaj Pilato respondis al ili, dirante: Ĉu vi volas, ke mi liberigu al vi la Reĝon de la Judoj?

Y Pilato les respondió, diciendo: ¿Queréis que os suelte al Rey de los Judíos?

Ĉar li eksciis, ke pro envio la ĉefpastroj transdonis lin.

Porque conocía que por envidia le habían entregado los príncipes de los sacerdotes.

Sed la ĉefpastroj instigis la homamason, ke prefere li liberigu al ili Barabason.

Mas los príncipes de los sacerdotes incitaron á la multitud, que les soltase antes á Barrabás.

Kaj Pilato, denove respondante, diris al ili: Kion do mi faru al tiu, kiun vi nomas Reĝo de la Judoj?

Y respondiendo Pilato, les dice otra vez: ¿Qué pues queréis que haga del que llamáis Rey de los Judíos?

Kaj ili denove ekkriis: Krucumu lin.

Y ellos volvieron á dar voces: Crucifícale.

Kaj Pilato diris al ili: Kial? kian malbonon li faris? Sed ili des pli ekkriis: Krucumu lin.

Mas Pilato les decía: ¿Pues qué mal ha hecho? Y ellos daban más voces: Crucifícale.

Kaj Pilato, volante kontentigi la homamason, liberigis al ili Barabason, kaj, skurĝinte Jesuon, transdonis lin, por esti krucumita.

Y Pilato, queriendo satisfacer al pueblo, les soltó á Barrabás, y entregó á Jesús, después de azotarle, para que fuese crucificado.

Kaj la soldatoj forkondukis lin en la korton, kiu estas la Pretorio, kaj kunvokis la tutan kohorton.

Entonces los soldados le llevaron dentro de la sala, es á saber al Pretorio; y convocan toda la cohorte.

Kaj ili vestis lin per purpuro, kaj plektinte dornan kronon, surmetis ĝin al li;

Y le visten de púrpura; y poniéndole una corona tejida de espinas,

kaj ili komencis aklami lin: Saluton, Reĝo de la Judoj!

Comenzaron luego á saludarle: ¡Salve, Rey de los Judíos!

Kaj ili frapis lian kapon per kano, kaj kraĉis sur lin, kaj ekgenuinte, kliniĝis al li.

Y le herían en la cabeza con una caña, y escupían en él, y le adoraban hincadas las rodillas.

Kaj mokinte lin, ili demetis de li la purpuran veston, kaj surmetis liajn proprajn vestojn. Kaj ili elkondukis lin, por krucumi lin.

Y cuando le hubieron escarnecido, le desnudaron la púrpura, y le vistieron sus propios vestidos, y le sacaron para crucificarle.

Kaj ili devigis al servado unu preterpasanton, venantan de la kamparo, Simonon, Kirenanon, patron de Aleksandro kaj Rufo, ke li portu lian krucon.

Y cargaron á uno que pasaba, Simón Cireneo, padre de Alejandro y de Rufo, que venía del campo, para que llevase su cruz.

Kaj ili kondukis lin al la loko Golgota, tio estas, Loko de Kranio.

Y le llevan al lugar de Gólgotha, que declarado quiere decir: Lugar de la Calavera.

Kaj ili donis al li vinon kun mirho enmiksita, sed li ne akceptis ĝin.

Y le dieron á beber vino mezclado con mirra; mas él no lo tomó.

Kaj ili krucumis lin kaj dividis inter si liajn vestojn, ĵetante lotojn sur ili, kion ĉiu el ili ricevu.

Y cuando le hubieron crucificado, repartieron sus vestidos, echando suertes sobre ellos, qué llevaría cada uno.

Kaj estis la tria horo, kaj ili krucumis lin.

Y era la hora de las tres cuando le crucificaron.

Kaj la surskribo de lia akuzo estis surskribita: LA REĜO DE LA JUDOJ.

Y el título escrito de su causa era: EL REY DE LOS JUDÍOS.

Kaj kun li ili krucumis du rabistojn, unu dekstre kaj unu maldekstre de li.

Y crucificaron con él dos ladrones, uno á su derecha, y el otro á su izquierda.

Kaj plenumiĝis la Skribo, kiu diras: Kaj li estis alkalkulita al krimuloj.

Y se cumplió la Escritura, que dice: Y con los inicuos fué contado.

Kaj la preterpasantoj insultis lin, balancante la kapon, kaj dirante: Ha, ha! vi, kiu detruas la sanktejon kaj konstruas ĝin en la daŭro de tri tagoj,

Y los que pasaban le denostaban, meneando sus cabezas, y diciendo: ¡Ah! tú que derribas el templo de Dios, y en tres días lo edificas,

savu vin, deirante de la kruco.

Sálvate á ti mismo, y desciende de la cruz.

Tiel same ankaŭ la ĉefpastroj, mokante inter si kun la skribistoj, diris: Aliajn li savis; sin mem li ne povas savi.

Y de esta manera también los príncipes de los sacerdotes escarneciendo, decían unos á otros, con los escribas: Á otros salvó, á sí mismo no se puede salvar.

La Kristo, la Reĝo de Izrael, deiru ja nun de la kruco, por ke ni vidu kaj kredu. Kaj tiuj, kiuj estis krucumitaj kun li, insultis lin.

El Cristo, Rey de Israel, descienda ahora de la cruz, para que veamos y creamos. También los que estaban crucificados con él le denostaban.

Kaj kiam venis la sesa horo, fariĝis mallumo sur la tuta lando ĝis la naŭa horo.

Y cuando vino la hora de sexta, fueron hechas tinieblas sobre toda la tierra hasta la hora de nona.

Kaj je la naŭa horo Jesuo kriis per laŭta voĉo: Eloi, Eloi, lama sabaĥtani; tio estas: Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min?

Y á la hora de nona, exclamó Jesús á gran voz, diciendo: Eloi, Eloi, ¿lama sabachthani? que declarado, quiere decir: Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has desamparado?

Kaj iuj el la apudstarantoj, aŭdinte, diris: Jen li vokas Elijan.

Y oyéndole unos de los que estaban allí, decían: He aquí, llama á Elías.

Kaj unu kuris, kaj plenigis spongon per vinagro, kaj metinte ĝin sur kanon, donis al li trinki, dirante: Lasu; ni vidu, ĉu venos Elija, por depreni lin.

Y corrió uno, y empapando una esponja en vinagre, y poniéndola en una caña, le dió á beber, diciendo: Dejad, veamos si vendrá Elías á quitarle.

Sed Jesuo, eliginte laŭtan krion, ellasis for la spiriton.

Mas Jesús, dando una grande voz, espiró.

Kaj la kurteno de la sanktejo disŝiriĝis en du pecojn de supre ĝis malsupre.

Entonces el velo del templo se rasgó en dos, de alto á bajo.

Kaj kiam la centestro, kiu apudstaris kontraŭ li, vidis, ke li tiamaniere ellasis for la spiriton, li diris: Vere ĉi tiu viro estis Filo de Dio.

Y el centurión que estaba delante de él, viendo que había espirado así clamando, dijo: Verdaderamente este hombre era el Hijo de Dios.

Estis ankaŭ virinoj, rigardantaj de malproksime, inter kiuj estis Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Jakobo la malgranda kaj de Joses, kaj Salome;

Y también estaban algunas mujeres mirando de lejos; entre las cuales estaba María Magdalena, y María la madre de Jacobo el menor y de José, y Salomé;

kiuj sekvis lin, kiam li estis en Galileo, kaj servadis al li; kaj multaj aliaj virinoj, kiuj suprenvenis kun li en Jerusalemon.

Las cuales, estando aún él en Galilea, le habían seguido, y le servían; y otras muchas que juntamente con él habían subido á Jerusalem.

Kaj kiam jam vesperiĝis, pro tio, ke estas la Preparado, tio estas, la tago antaŭ sabato,

Y cuando fué la tarde, porque era la preparación, es decir, la víspera del sábado,

venis Jozef el Arimateo, honorinda konsilanto, kiu mem atendadis la regnon de Dio; kaj li kuraĝe eniris al Pilato, kaj petis la korpon de Jesuo.

José de Arimatea, senador noble, que también esperaba el reino de Dios, vino, y osadamente entró á Pilato, y pidió el cuerpo de Jesús.

Kaj Pilato miris, ĉu li jam mortis; kaj alvokinte la centestron, li demandis lin, ĉu li de longe estas mortinta.

Y Pilato se maravilló que ya fuese muerto; y haciendo venir al centurión, preguntóle si era ya muerto.

Kaj sciiĝinte de la centestro, li donis al Jozef la korpon.

Y enterado del centurión, dió el cuerpo á José.

Kaj li aĉetis tolaĵon, kaj deprenis lin kaj envolvis lin en la tolaĵo, kaj metis lin en tombon, kiu estis elhakita el ŝtonego; kaj li alrulis ŝtonon al la enirejo de la tombo.

El cual compró una sábana, y quitándole, le envolvió en la sábana, y le puso en un sepulcro que estaba cavado en una peña, y revolvió una piedra á la puerta del sepulcro.

Kaj Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Joses, vidis, kien oni metis lin.

Y María Magdalena, y María madre de José, miraban donde era puesto.