Psalms 77

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

Levanto a Deus a minha voz; a Deus levanto a minha voz, para que ele me ouça.

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

No dia da minha angústia busco ao Senhor; de noite a minha mão fica estendida e não se cansa; a minha alma recusa ser consolada.

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

Lembro-me de Deus, e me lamento; queixo-me, e o meu espírito desfalece.

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Conservas vigilantes os meus olhos; estou tão perturbado que não posso falar.

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

Considero os dias da antiguidade, os anos dos tempos passados.

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

De noite lembro-me do meu cântico; consulto com o meu coração, e examino o meu espírito.

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favorável?

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Cessou para sempre a sua benignidade? Acabou-se a sua promessa para todas as gerações

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

Esqueceu-se Deus de ser compassivo? Ou na sua ira encerrou ele as suas ternas misericórdias?

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

E eu digo: Isto é minha enfermidade; acaso se mudou a destra do Altíssimo?

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

Recordarei os feitos do Senhor; sim, me lembrarei das tuas maravilhas da antiguidade.

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

Meditarei também em todas as tuas obras, e ponderarei os teus feitos poderosos

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

O teu caminho, ó Deus, é em santidade; que deus é grande como o nosso Deus?

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Tu és o Deus que fazes maravilhas; tu tens feito notória a tua força entre os povos.

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacó e de José.

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

As águas te viram, ó Deus, as águas te viram, e tremeram; os abismos também se abalaram.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

As nuvens desfizeram-se em água; os céus retumbaram; as tuas flechas também correram de uma para outra parte.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

A voz do teu trovão estava no redemoinho; os relâmpagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Pelo mar foi teu caminho, e tuas veredas pelas grandes águas; e as tuas pegadas não foram conhecidas.

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Arão.