Psalms 74

Kial, ho Dio, Vi forpuŝis nin por ĉiam? Kial fumas Via kolero kontraŭ la ŝafoj de Via paŝtejo?
Ó Deus, por que nos rejeitaste para sempre? Por que se acende a tua ira contra o rebanho do teu pasto?
Rememoru Vian komunumon, kiun Vi aĉetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, Ĉi tiun monton Cion, sur kiu Vi loĝiĝis.
Lembra-te da tua congregação, que compraste desde a antiguidade, que remiste para ser a tribo da tua herança, e do monte Sião, em que tens habitado.
Direktu Viajn paŝojn al la eternaj ruinoj, Al ĉio, kion detruis malamiko en la sanktejo.
Dirige os teus passos para as perpétuas ruínas, para todo o mal que o inimigo tem feito no santuário.
Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.
Os teus inimigos bramam no meio da tua assembleia; põem nela as suas insígnias por sinais.
Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraŭ la lignajn plektaĵojn.
A entrada superior cortaram com machados a grade de madeira.
Kaj nun ĉiujn ĝiajn skulptaĵojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.
Eis que toda obra entalhada, eles a despedaçaram a machados e martelos.
Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la loĝejon de Via nomo.
Lançaram fogo ao teu santuário; profanaram, derrubando-a até o chão, a morada do teu nome.
Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis ĉiujn domojn de Dio en la lando.
Disseram no seu coração: Despojemo-la duma vez. Queimaram todas as sinagogas de Deus na terra.
Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu ĉe ni scias, kiel longe tio daŭros.
Não vemos mais as nossas insígnias, não há mais profeta; nem há entre nós alguém que saiba até quando isto durará.
Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? Ĉu eterne la malamiko insultos Vian nomon?
Até quando, ó Deus, o adversário afrontará? O inimigo ultrajará o teu nome para sempre?
Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.
Por que reténs a tua mão, sim, a tua destra? Tira-a do teu seio, e consome-os.
Dio estas ja mia Reĝo de antikve, Li faras savon sur la tero.
Todavia, Deus é o meu Rei desde a antiguidade, operando a salvação no meio da terra.
Vi disŝiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;
Tu dividiste o mar pela tua força; esmigalhaste a cabeça dos monstros marinhos sobre as águas.
Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis ĝin por manĝo al la bestoj de la dezerto;
Tu esmagaste as cabeças do leviatã, e o deste por mantimento aos habitantes do deserto.
Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.
Tu abriste fontes e ribeiros; tu secaste os rios perenes.
Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi aranĝis lumon kaj sunon;
Teu é o dia e tua é a noite: tu preparaste a luz e o sol.
Vi difinis ĉiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi aranĝis.
Tu estabeleceste todos os limites da terra; verão e inverno, tu os fizeste.
Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsaĝa malhonoras Vian nomon.
Lembra-te disto: que o inimigo te afrontou, ó Senhor, e que um povo insensato ultrajou o teu nome.
Ne fordonu al sovaĝa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por ĉiam.
Não entregues às feras a alma da tua rola; não te esqueça para sempre da vida dos teus aflitos.
Rememoru la interligon, Ĉar ĉiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.
Atenta para o teu pacto, pois os lugares tenebrosos da terra estão cheios das moradas de violência.
La suferanto ne reiru hontigita; Malriĉulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.
Não volte envergonhado o oprimido; louvem o teu nome o aflito e o necessitado.
Leviĝu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsaĝulo faras al Vi ĉiutage.
Levanta-te, ó Deus, pleiteia a tua própria causa; lembra-te da afronta que o insensato te faz continuamente.
Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ Vi, konstante kreskas.
Não te esqueças da gritaria dos teus adversários; o tumulto daqueles que se levantam contra ti sobe continuamente.