Psalms 139

Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.

Senhor, tu me sondas, e me conheces.

Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.

Tu conheces o meu sentar e o meu levantar; de longe entendes o meu pensamento.

Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.

Esquadrinhas o meu andar, e o meu deitar, e conheces todos os meus caminhos.

Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.

Sem que haja uma palavra na minha língua, eis que, ó Senhor, tudo conheces.

De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.

Tu me cercaste em volta, e puseste sobre mim a tua mão.

Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.

Tal conhecimento é maravilhoso demais para mim; elevado é, não o posso atingir.

Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?

Para onde me irei do teu Espírito, ou para onde fugirei da tua presença?

Se mi leviĝos al la ĉielo, Vi estas tie; Se mi kuŝiĝos en Ŝeol, jen Vi tie estas.

Se subir ao céu, tu aí estás; se fizer na tumba a minha cama, eis que tu ali estás também.

Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:

Se tomar as asas da alva, se habitar nas extremidades do mar,

Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.

ainda ali a tua mão me guiará e a tua destra me susterá.

Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:

Se eu disser: Ocultem-me as trevas; torne-se em noite a luz que me circunda;

Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.

nem ainda as trevas são escuras para ti, mas a noite resplandece como o dia; as trevas e a luz são para ti a mesma coisa.

Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.

Pois tu formaste os meus rins; entreteceste-me no ventre de minha mãe.

Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.

Eu te louvarei, porque de um modo tão admirável e maravilhoso fui formado; maravilhosas são as tuas obras, e a minha alma o sabe muito bem.

Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.

Os meus ossos não te foram encobertos, quando no oculto fui formado, e esmeradamente tecido nas profundezas da terra.

Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.

Os teus olhos viram a minha substância ainda informe, e no teu livro foram escritos os dias, sim, todos os dias que foram ordenados para mim, quando ainda não havia nem um deles.

Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!

E quão preciosos me são, ó Deus, os teus pensamentos! Quão grande é a soma deles!

Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.

Se eu os contasse, seriam mais numerosos do que a areia; quando acordo ainda estou contigo.

Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!

Oxalá que matasses o perverso, ó Deus, e que os homens sanguinários se apartassem de mim,

Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.

homens que se rebelam contra ti, e contra ti se levantam para o mal.

Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.

Não odeio eu, ó Senhor, aqueles que te odeiam? E não me aflijo por causa dos que se levantam contra ti?

Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.

Odeio-os com ódio completo; tenho-os por inimigos.

Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.

Sonda-me, ó Deus, e conhece o meu coração; prova-me, e conhece os meus pensamentos;

Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.

vê se há em mim algum caminho perverso, e guia-me pelo caminho eterno.