Psalms 77

Een psalm van Asaf, voor den opperzangmeester, over Jeduthun.

recordans Dei conturbabar loquebar in memet ipso et deficiebat spiritus meus semper

Mijn stem is tot God, en ik roep; mijn stem is tot God, en Hij zal het oor tot mij neigen.

prohibebam suspectum oculorum meorum stupebam et non loquebar

Ten dage mijner benauwdheid zocht ik den HEERE; mijn hand was des nachts uitgestrekt, en liet niet af; mijn ziel weigerde getroost te worden.

recogitabam dies antiquos annos pristinos

Dacht ik aan God, zo maakte ik misbaar; peinsde ik, zo werd mijn ziel overstelpt. Sela.

recordabar psalmorum meorum in nocte cum corde meo loquebar et scobebam spiritum meum

Gij hieldt mijn ogen wakende; ik was verslagen, en sprak niet.

ergone in aeternum proiciet Dominus et non repropitiabitur ultra

Ik overdacht de dagen van ouds, de jaren der eeuwen.

ergone conplebit usque in finem misericordiam suam consummabit verbum de generatione et generatione

Ik dacht aan mijn snarenspel; in den nacht overleide ik in mijn hart, en mijn geest onderzocht:

numquid oblitus est misereri Deus aut conplebit in furore misericordias suas semper

Zal dan de Heere in eeuwigheden verstoten, en voortaan niet meer goedgunstig zijn?

et dixi inbecillitas mea est haec commutatio dexterae Excelsi

Houdt Zijn goedertierenheid in eeuwigheid op? Heeft de toezegging een einde, van geslacht tot geslacht?

recordabor cogitationum Domini reminiscens antiqua mirabilia tua

Heeft God vergeten genadig te zijn? Heeft Hij Zijn barmhartigheden door toorn toegesloten? Sela.

et meditabor in omni opere tuo et adinventiones tuas loquar

Daarna zeide ik: Dit krenkt mij; maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert.

Deus in sanctuario via tua quis deus magnus ut Deus

Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her;

tu es Deus faciens mirabilia ostendens in populis potentiam tuam

En zal al Uw werken betrachten, en van Uw daden spreken.

redemisti in brachio populum tuum filios Iacob et Ioseph semper

O God! Uw weg is in het heiligdom; wie is een groot God, gelijk God?

videntes te aquae Deus videntes te aquae parturierunt et commotae sunt abyssi

Gij zijt die God, Die wonder doet; Gij hebt Uw sterkte bekend gemaakt onder de volken.

excusserunt aquas nubila vocem dederunt nubes et sagittae tuae discurrebant

Gij hebt Uw volk door Uw arm verlost; de kinderen van Jakob en van Jozef. Sela.

vox tonitrui tui in rota apparuerunt fulgora tua orbi concussa est et commota est terra

De wateren zagen U, o God! de wateren zagen U, zij beefden; ook waren de afgronden beroerd.

in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non sunt agnita

De dikke wolken goten water uit; de bovenste wolken gaven geluid; ook gingen Uw pijlen daarhenen.

deduxisti quasi gregem populum tuum in manu Mosi et Aaron

Het geluid Uws donders was in het ronde; de bliksemen verlichtten de wereld; de aarde werd beroerd en daverde.

eruditionis Asaph ausculta populus meus legem meam inclinate aurem vestram ad verba oris mei

Uw weg was in de zee, en Uw pad in grote wateren, en Uw voetstappen werden niet bekend. Gij leiddet Uw volk, als een kudde door de hand van Mozes en Aäron.

aperiam in parabula os meum loquar enigmata antiqua