Job 37

Ook beeft hierover mijn hart, en springt op uit zijn plaats.

 Ja, vid sådant förskräckes mitt hjärta,  bävande spritter det upp.

Hoort met aandacht de beweging Zijner stem, en het geluid, dat uit Zijn mond uitgaat!

 Hören, hören huru hans röst ljuder vred,  hören dånet som går ut ur hans mun.

Dat zendt Hij rechtuit onder den gansen hemel, en Zijn licht over de einden der aarde.

 Han sänder det åstad, så långt himmelen når,  och sina ljungeldar bort till jordens ändar.

Daarna brult Hij met de stem; Hij dondert met de stem Zijner hoogheid, en vertrekt die dingen niet, als Zijn stem zal gehoord worden.

 Efteråt ryter så dånet,  när han dundrar med sin väldiga röst;  och på ljungeldarna spar han ej,  då hans röst låter höra sig.

God dondert met Zijn stem zeer wonderlijk; Hij doet grote dingen, en wij begrijpen ze niet.

 Ja, underbart dundrar Gud med sin röst,  stora ting gör han, utöver vad vi förstå.

Want Hij zegt tot de sneeuw: Wees op de aarde; en tot den plasregen des regens; dan is er de plasregen Zijner sterke regenen.

 Se, åt snön giver han bud: »Fall ned till jorden»,  så ock åt regnskuren, åt sitt regnflödes mäktiga skur.

Dan zegelt Hij de hand van ieder mens toe, opdat Hij kenne al de lieden Zijns werks.

 Därmed fjättrar han alla människors händer,  så att envar som han har skapat kan lära därav.

En het gedierte gaat in de loerplaatsen, en blijft in zijn holen.

 Då draga sig vilddjuren in i sina gömslen,  och i sina kulor lägga de sig till ro.

Uit de binnenkamer komt de wervelwind, en van de verstrooiende winden de koude.

 Från Stjärngemaket kommer då storm  och köld genom nordanhimmelens stjärnor;

Door zijn geblaas geeft God de vorst, zodat de brede wateren verstijfd worden.

 med sin andedräkt sänder Gud frost,  och de vida vattnen betvingas.

Ook vermoeit Hij de dikke wolken door klaarheid; Hij verstrooit de wolk Zijns lichts.

 Skyarna lastar han ock med väta  och sprider omkring sina ljungeldsmoln.

Die keert zich dan naar Zijn wijzen raad door ommegangen, dat zij doen al wat Hij ze gebiedt, op het vlakke der wereld, op de aarde.

 De måste sväva än hit, än dit,  alltefter hans rådslut och de uppdrag de få,  vadhelst han ålägger dem på jordens krets.

Hetzij dat Hij die tot een roede, of tot Zijn land, of tot weldadigheid beschikt.

 Än är det som tuktoris, än med hjälp åt hans jord,  än är det med nåd som han låter dem komma.

Neem dit, o Job, ter ore; sta, en aanmerk de wonderen Gods.

 Lyssna då härtill, du Job;  stanna och betänk Guds under.

Weet gij, wanneer God over dezelve orde stelt, en het licht Zijner wolk laat schijnen?

 Förstår du på vad sätt Gud styr deras gång  och låter ljungeldarna lysa fram ur sina moln?

Hebt gij wetenschap van de opwegingen der dikke wolken; de wonderheden Desgenen, Die volmaakt is in wetenschappen?

 Förstår du lagen för skyarnas jämvikt,  den Allvises underbara verk?

Hoe uw klederen warm worden, als Hij de aarde stil maakt uit het zuiden?

 Förstår du huru kläderna bliva dig så heta,  när han låter jorden domna under sunnanvinden?

Hebt gij met Hem de hemelen uitgespannen, die vast zijn, als een gegoten spiegel?

 Kan du välva molnhimmelen så som han,  så fast som en spegel av gjuten metall?

Onderricht ons, wat wij Hem zeggen zullen; want wij zullen niets ordentelijk voorstellen kunnen vanwege de duisternis.

 Lär oss då vad vi skola säga till honom;  för vårt mörkers skull hava vi intet att lägga fram.

Zal het Hem verteld worden, als ik zo zou spreken? Denkt iemand dat, gewisselijk, hij zal verslonden worden.

 Ej må det bebådas honom att jag vill tala.  Månne någon begär sitt eget fördärv?

En nu ziet men het licht niet als het helder is in den hemel, als de wind doorgaat, en dien zuivert;

 Men synes icke redan skenet?  Strålande visar han sig ju mellan skyarna,  där vinden har gått fram och sopat dem undan.

Als van het noorden het goud komt; maar bij God is een vreselijke majesteit!

 I guldglans kommer han från norden.  Ja, Gud är höljd i fruktansvärt majestät;

Den Almachtige, Dien kunnen wij niet uitvinden; Hij is groot van kracht; doch door gericht en grote gerechtigheid verdrukt Hij niet.

 den Allsmäktige kunna vi icke fatta,  honom som är så stor i kraft,  honom som ej kränker rätten, ej strängaste rättfärdighet.

Daarom vrezen Hem de lieden; Hij ziet geen wijzen van harte aan.

 Fördenskull frukta människorna honom;  men de självkloka -- dem alla aktar han ej på.