Lamentations 5

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.

Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.

Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.

Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.

Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniquidades.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.

Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.

Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.

Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.

De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.

De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.

De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós, porque pecamos!

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.

Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.

Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?

se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.