Lamentations 5

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?