Lamentations 5

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
Seyè, gade sa ki te rive nou non! Voye je gade nou. Wè nan ki mizè nou ye!
Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
Peyi nou an nan men moun lòt nasyon! Yo pran kay nou pou yo.
Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
Nou se timoun san papa. Manman nou tankou fanm ki pèdi mari yo.
Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
Se achte pou n' achte dlo pou nou bwè. Si nou pa gen lajan, nou pa jwenn bwa pou nou boule.
Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.
N'ap travay di tankou bourik, tankou bèf kabwa. Nou bouke, nou pa ka pran kanpo.
Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.
Pou nou ka jwenn manje pou nou manje nou blije ap lonje men bay peyi Lejip ak peyi Lasiri.
Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
Zansèt nou yo fè peche. Yo pa la ankò! Se nou menm k'ap peye pou sa yo te fè.
Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
Moun k'ap gouvènen nou yo se esklav yo ye. Pesonn pa ka delivre nou anba men yo.
Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
Se gwo danje lè nou soti al dèyè manje. Ansasen toupatou nan peyi a.
Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
Grangou ban nou lafyèb. Kò nou cho kou dife.
Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
Yo fè kadejak sou madanm nou sou mòn Siyon an. Nan tout ti bouk peyi Jida yo yo kenbe pitit fi nou yo.
De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.
Yo pran chèf nou yo, yo pann yo. Yo derespekte granmoun nou yo.
Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
Yo fòse jenn gason nou yo rale moulen. Ti gason nou yo ap titibe anba gwo chay bwa.
De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
Granmoun yo pa chita nan pòtay lavil la ankò. Jennmoun nou yo pa chante ankò.
De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
Pa gen kè kontan lakay nou. Nou pa danse ankò! Lapenn plen kè nou!
De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
Tou sa ki te konn ban nou kè kontan disparèt. Nou te peche, malè tonbe sou nou.
Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
Nou malad nan fon kè nou, nou pa ka wè tèlman n'ap kriye,
Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
paske mòn Siyon an tounen savann. Se bèt nan bwa ase ki rete la.
Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
Men ou menm, Seyè, ou wa pou tou tan. W'ap gouvènen jouk sa kaba.
Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
Poukisa ou lage nou pou tout tan sa a? Gen lè ou p'ap janm chonje nou ankò!
HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
Seyè, fè nou tounen vin jwenn ou non! Fè nou tounen vin jwenn ou! Fè nou viv jan nou te konn viv nan tan lontan an non!
Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
Eske ou voye nou jete pou tout bon? Pou di ou p'ap janm sispann fache sou nou?