Job 16

Maar Job antwoordde en zeide:
Тогава Йов отговори и каза:
Ik heb vele dergelijke dingen gehoord; gij allen zijt moeilijke vertroosters.
Много такива съм слушал; окаяни утешители сте всички вие!
Zal er een einde zijn aan de winderige woorden? Of wat stijft u, dat gij alzo antwoordt?
Имат ли край вятърничавите думи? Или какво те подбужда да отговаряш?
Zou ik ook, als gijlieden, spreken, indien uw ziel ware in mijner ziele plaats? Zou ik woorden tegen u samenhopen, en zou ik over u met mijn hoofd schudden?
Аз също можех да говоря като вас, да бе душата ви на мястото на моята душа. Можех думи против вас да трупам и глава да клатя срещу вас.
Ik zou u versterken met mijn mond, en de beweging mijner lippen zou zich inhouden.
Аз бих ви укрепил с устата си и утехата на устните ми би донесла облекчение.
Zo ik spreek, mijn smart wordt niet ingehouden; en houd ik op, wat gaat er van mij weg?
Ако говоря, болката ми не олеква, ако мълча, какво ме облекчава?
Gewisselijk, Hij heeft mij nu vermoeid; Gij hebt mijn ganse vergadering verwoest.
Но Той сега ме изтощи. Ти цялото ми домочадие опустоши.
Dat Gij mij rimpelachtig gemaakt hebt, is tot een getuige; en mijn magerheid staat tegen mij op, zij getuigt in mijn aangezicht.
Сграбчил си ме и това е за свидетелство; мършавостта ми се изправя против мен и свидетелства в лицето ми.
Zijn toorn verscheurt, en Hij haat mij; Hij knerst over mij met Zijn tanden; mijn wederpartijder scherpt zijn ogen tegen mij.
Гневът Му ме разкъсва и преследва, със зъби скърца против мен, като противник остри против мен очите си.
Zij gapen met hun mond tegen mij; zij slaan met smaadheid op mijn kinnebakken; zij vervullen zich te zamen aan mij.
Отварят против мен устата си, по бузата ме удрят със презрение и против мен събират се.
God heeft mij den verkeerde overgegeven, en heeft mij afgewend in de handen der goddelozen.
Бог ме предава на неправедния, в ръцете на безбожните ме хвърля.
Ik had rust, maar Hij heeft mij verbroken, en bij mijn nek gegrepen, en mij verpletterd; en Hij heeft mij Zich tot een doelwit opgericht.
Бях в покой — Той ме разтърси, за врата ме хвана и разби ме, за Свой прицел ме постави.
Zijn schutters hebben mij omringd; Hij heeft mijn nieren doorspleten, en niet gespaard; Hij heeft mijn gal op de aarde uitgegoten.
Стрелците Му ме обикалят — пронизва без пощада бъбреците ми, излива жлъчката ми на земята.
Hij heeft mij gebroken met breuk op breuk; Hij is tegen mij aangelopen als een geweldige.
Разцепва ме със пролом върху пролом, връх мен се спуска като великан.
Ik heb een zak over mijn huid genaaid; ik heb mijn hoorn in het stof gedaan.
Върху кожата си вретище уших и рога си в пръстта окалях.
Mijn aangezicht is gans bemodderd van wenen, en over mijn oogleden is des doods schaduw.
Лицето ми от плач подпухна и смъртна сянка е върху клепачите ми,
Daar toch geen wrevel in mijn handen is, en mijn gebed zuiver is.
макар в ръцете ми насилие да няма и да е чиста моята молитва.
O, aarde! bedek mijn bloed niet; en voor mijn geroep zij geen plaats.
О, земьо, не покривай ти кръвта ми и нека няма място за вика ми!
Ook nu, zie, in den hemel is mijn Getuige, en mijn Getuige in de hoogten.
Ето, и сега свидетелят ми е в небето и този, що свидетелства за мен — във висините.
Mijn vrienden zijn mijn bespotters; doch mijn oog druipt tot God.
Приятелите ми ми се присмиват. Окото ми рони сълзи към Бога,
Och, mocht men rechten voor een man met God, gelijk een kind des mensen voor zijn vriend.
за да защити правото на човек пред Бога и на човешки син — пред ближния му.
Want weinige jaren in getal zullen er nog aankomen, en ik zal het pad henengaan, waardoor ik niet zal wederkeren.
Защото преброените години отминават и аз ще отида на път, от който няма да се върна.