Luke 18

Kaza im i prispodobu kako valja svagda moliti i nikada ne sustati:

I powiedział im jeszcze podobieństwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać,

"U nekom gradu bio sudac. Boga se nije bojao, za ljude nije mario.

Mówiąc: Był niektóry sędzia w jednem mieście, który się Boga nie bał, i człowieka się nie wstydził.

U tom gradu bijaše i neka udovica. Dolazila k njemu i molila: 'Obrani me od mog tužitelja!'

Była też wdowa w temże mieście, która przychodziła do niego, mówiąc: Pomścij się krzywdy mojej nad przeciwnikiem moim.

No on ne htjede zadugo. Napokon reče u sebi: 'Iako se Boga ne bojim nit za ljude marim, ipak,

Lecz on długo nie chciał. Ale potem rzekł sam w sobie: Aczci się Boga nie boję i człowieka się nie wstydzę,

jer mi udovica ova dodijava, obranit ću je da vječno ne dolazi mučiti me.'"

Wszakże iż mi się uprzykrza ta wdowa, pomszczę się krzywdy jej, aby na ostatek przyszedłszy, nie była mi ciężką.

Nato reče Gospodin: "Čujte što govori nepravedni sudac!

Rzekł tedy Pan: Słuchajcież, co mówi niesprawiedliwy sędzia.

Neće li onda Bog obraniti svoje izabrane koji dan i noć vape k njemu sve ako i odgađa stvar njihovu?

A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?

Kažem vam, ustat će žurno na njihovu obranu. Ali kad Sin Čovječji dođe, hoće li naći vjere na zemlji?"

Powiadam wam, iż się pomści krzywdy ich w rychle. Ale gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi?

Nekima pak koji se pouzdavahu u sebe da su pravednici, a druge potcjenjivahu, reče zatim ovu prispodobu:

Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, że byli sprawiedliwymi, a inszych za nic nie mieli, to podobieństwo:

"Dva čovjeka uziđoše u Hram pomoliti se: jedan farizej, drugi carinik.

Dwoje ludzi wstąpiło do kościoła, aby się modlili, jeden Faryzeusz a drugi celnik.

Farizej se uspravan ovako u sebi molio: 'Bože, hvala ti što nisam kao ostali ljudi: grabežljivci, nepravednici, preljubnici ili - kao ovaj carinik.'

Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.

Postim dvaput u tjednu, dajem desetinu od svega što steknem.'

Poszczę dwakroć w tydzień; daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.

A carinik, stojeći izdaleka, ne usudi se ni očiju podignuti k nebu, nego se udaraše u prsa govoreći: 'Bože milostiv budi meni grešniku!'

A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.

Kažem vam: ovaj siđe opravdan kući svojoj, a ne onaj! Svaki koji se uzvisuje, bit će ponižen; a koji se ponizuje, bit će uzvišen."

Powiadam wam, żeć ten odszedł usprawiedliwionym do domu swego, więcej niżeli on: albowiem kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

A donosili mu i dojenčad da ih se dotakne. Vidjevši to, učenici im branili.

Przynoszono też do niego i niemowlątka, aby się ich dotykał; co gdy widzieli uczniowie, gromili je.

A Isus ih dozva i reče: "Pustite dječicu neka dolaze k meni i ne priječite im jer takvih je kraljevstvo Božje."

Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takowych jest królestwo Boże.

"Zaista, kažem vam, tko ne primi kraljevstva Božjega kao dijete, ne, u nj neće ući."

Zaprawdę powiadam wam: Ktobykolwiek nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnijdzie do niego.

I upita ga neki uglednik: "Učitelju dobri, što mi je činiti da baštinim život vječni?"

I pytał go niektóry książę, mówiąc: Nauczycielu dobry! co czyniąc odziedziczę żywot wieczny?

Reče mu Isus: "Što me zoveš dobrim? Nitko nije dobar, doli Bog jedini.

I rzekł mu Jezus: Przecz mię zowiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg.

Zapovijedi znaš: Ne čini preljuba! Ne ubij! Ne ukradi! Ne svjedoči lažno! Poštuj oca svoga i majku!"

Umiesz przykazania? Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie świadcz fałszywie, czcij ojca twego i matkę twoję.

A onaj će: "Sve sam to čuvao od mladosti."

A on rzekł: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości mojej.

Čuvši to, Isus mu reče: "Još ti jedno preostaje: sve što imaš prodaj i razdaj siromasima pa ćeš imati blago na nebu. A onda dođi i idi za mnom."

Co usłyszawszy Jezus, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.

Kad je on to čuo, ražalosti se jer bijaše silno bogat.

A on usłyszawszy to, bardzo się zasmucił; bo był nader bogaty.

Vidjevši ga, reče Isus: "Kako li je teško imućnicima u kraljevstvo Božje!

A gdy go Jezus ujrzał bardzo zasmuconego, rzekł: Jakoż trudno ci, co mają pieniądze, wnijdą do królestwa Bożego!

Lakše je devi kroz uši iglene nego bogatašu u kraljevstvo Božje."

Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.

Koji su to čuli, rekoše: "Pa tko se onda može spasiti?"

Tedy rzekli ci, którzy to słyszeli: I któż może być zbawiony?

A on će: "Što je nemoguće ljudima, moguće je Bogu."

Ale on rzekł: Co jest niemożebne u ludzi, możebne jest u Boga.

Nato reče Petar: "Evo, mi ostavismo svoje i pođosmo za tobom."

I rzekł Piotr: Otośmy my opuścili wszystko, a poszliśmy za tobą.

Isus će im: "Zaista, kažem vam, nema ga tko bi ostavio kuću, ili ženu, ili braću, ili roditelje, ili djecu poradi kraljevstva Božjega,

Tedy im on rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż nie masz nikogo, co by opuścił dom, albo rodziców, albo braci, albo żonę, albo dzieci dla królestwa Bożego,

a da ne bi primio mnogostruko već u ovom vremenu, i u budućem vijeku život vječni."

Aby nie wziął daleko więcej w tym czasie, a w przyszłym wieku żywota wiecznego.

I uzevši sa sobom dvanaestoricu, reče im: "Evo uzlazimo u Jeruzalem i na Sinu Čovječjem ispunit će se sve što su napisali proroci:

A wziąwszy z sobą onych dwunastu, rzekł im: Oto wstępujemy do Jeruzalemu, a wypełni się wszystko, co napisano przez proroki o Synu człowieczym.

doista, bit će predan poganima, izrugan, zlostavljan i popljuvan;

Bo będzie wydany poganom, i będzie naśmiewany, i zelżony, i uplwany:

i pošto ga izbičuju, ubit će ga, ali on će treći dan ustati."

A ubiczowawszy zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.

No oni ništa od toga ne razumješe. Te im riječi bijahu skrivene i ne shvaćahu što bijaše rečeno.

Lecz oni z tego nic nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.

A kad se približavao Jerihonu, neki slijepac sjedio kraj puta i prosio.

I stało się, gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział podle drogi, żebrząc.

Čuvši gdje mnoštvo prolazi, raspitivao se što je to.

A usłyszawszy lud przechodzący, pytał, co by to było?

Rekoše mu: "Isus Nazarećanin prolazi."

I powiedziano mu, iż Jezus Nazareński tędy idzie.

Tada povika: "Isuse, Sine Davidov, smiluj mi se!"

I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.

Oni ga sprijeda ušutkivali, ali on je još jače vikao: "Sine Davidov, smiluj mi se!"

Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.

Isus se zaustavi i zapovjedi da ga dovedu k njemu. Kad se on približi, upita ga:

Zastanowiwszy się tedy Jezus, kazał go przywieść do siebie; a gdy się przybliżył, pytał go, mówiąc:

"Što hoćeš da ti učinim?" A on će: "Gospodine, da progledam."

Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał.

Isus će mu: "Progledaj! Vjera te tvoja spasila."

A Jezus mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.

I umah progleda i uputi se za njim slaveći Boga. I sav narod koji to vidje dade hvalu Bogu.

I zarazem przejrzał, i szedł za nim, wielbiąc Boga. Co wszystek lud widząc, dał chwałę Bogu.