Psalms 74

Poučna pjesma. Asafova. Zašto si, Bože, posve zabacio, zašto kiptiš gnjevom na ovce paše svoje?

خدایا، چرا ما را برای همیشه ترک کردی؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم چنین خشمگین شده‌ای؟

Sjeti se zajednice koju si davno stekao, plÓemena koje namače kao svoju baštinu i brda Siona gdje si Šator svoj udario!

قوم خود را به یاد آور، آنانی را که از زمان قدیم برگزیدی تا قوم تو باشند. آنانی را که از بردگی بازخرید کردی تا طایفهٔ خاص تو باشند. صهیون را که در آن ساکن بودی به یاد آور.

Korakni k ruševinama vječnim - sve je u Svetištu razorio neprijatelj.

بر این خرابه‌ها عبور کن و ببین که دشمن چگونه همه‌چیز را در خانهٔ تو ویران نموده است!

Protivnici tvoji vikahu posred skupštine tvoje, znakove svoje postaviše k'o pobjedne znakove.

دشمنانت در معبد بزرگ تو، بانگ پیروزی برآوردند و پرچم خود را در آنجا برافراشتند.

Bijahu kao oni koji mašu sjekirom po guštari,

مانند هیزم‌شکنانی که با تبر برای قطع درختان آمده باشند،

sjekirom i maljem vrata mu razbijali.

تمام نقش‌های تراشیده شده را با چکش و تبر خراب کردند.

Ognju predadoše Svetište tvoje, do zemlje oskvrnuše Prebivalište tvoga imena.

مکانهای مقدّس تو را خراب کردند و آن را به آتش کشیدند و جایی را که محل پرستش تو بود، بی‌حرمت ساختند.

Rekoše u srcu: "Istrijebimo ih zajedno; spalite sva svetišta Božja na zemlji!"

با خود گفتند: «آنها را بکلّی لِه می‌کنیم.» پس تمام معابد را در سراسر خاک اسرائیل آتش زدند.

Ne vidimo znakova svojih, proroka više nema, i nitko među nama ne zna dokle ...

همه آثار مقدّس ما را از بین بردند. هیچ‌یک از انبیا باقی نمانده‌اند و هیچ‌کس نمی‌‌داند که این وضع تا به کی ادامه خواهد داشت.

Dokle će se još, o Bože, dušmanin rugati? Hoće li protivnik dovijeka prezirati ime tvoje?

خدایا، تا به کی به دشمنانت اجازه می‌دهی که به تو توهین کنند؟ آیا آنان همیشه نام تو را بی‌حرمت خواهند ساخت؟

Zašto povlačiš ruku, zašto u krilu sakrivaš desnicu svoju?

چرا به ما کمک نمی‌کنی؟ چرا دست خود را عقب کشیده‌ای؟

No Bog je moj kralj od davnine, on koji posred zemlje spasava!

امّا تو ای خدا، از روز ازل پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای.

Ti svojom silom rasječe more, smrska glave nakazama u vodi.

با قدرت خود دریا را شکافتی و سر نهنگها را در اعماق دریا شکستی.

Ti si Levijatanu glave zdrobio, dao ga za hranu nemanima morskim.

تو سر هیولای دریایی را شکستی و او را خوراک صحرانشینان کردی.

Ti si dao da provre izvor i bujica, ti si presušio rijeke nepresušne.

چشمه‌ها و جوی‌ها را جاری ساختی و رودخانه‌های بزرگی را که همیشه جاری بودند خشک کردی.

Tvoj je dan i noć je tvoja, ti učvrsti mjesec i sunce;

شب و روز را پدید آوردی و ماه و خورشید را در آسمان قرار دادی.

ti sazda sve granice zemlji, ti stvori ljeto i zimu.

حدّ و حدود تمام جهان از توست و تو تابستان و زمستان را به وجود آوردی.

Spomeni se ovoga: dušmanin ti se rugaše, Jahve, i bezumni narod pogrdi ime tvoje.

امّا خداوندا، ببین که دشمنان چگونه تو را مسخره می‌کنند و مردم بی‌خدا، به نام تو توهین می‌کنند.

Ne predaj jastrebu život grlice svoje, i život svojih siromaha ne zaboravi zauvijek!

قوم بیچاره‌ات را فراموش نکن و قوم خود را به دست دشمنانشان رها مکن.

Pogledaj na Savez svoj, jer svi su zakuci zemlje puni tmina i nasilja.

پیمانی را که با ما بسته‌ای به یاد آور، زیرا که شریران در مکانهای تاریک، در سرتاسر سرزمین ما در کمینند.

Ne daj da jadnik otiđe postiđen: neka siromah i ubog hvale ime tvoje!

مظلومان را شرمنده مکن، تا مردم مسکین و نیازمند نام تو را ستایش کنند.

Ustani, Bože, zauzmi se za svoju parnicu, spomeni se pogrde koju ti bezumnik svaki dan nanosi.

خدایا، برخیز و از حق خود دفاع کن، ببین که مردم بی‌خدا، تمام روز به تو توهین می‌کنند.

Ne zaboravi vike neprijatelja svojih: buka buntovnika još se diže k tebi!

فریاد خشمگین دشمنان و غوغای مخالفین را که همیشه بلند است، نادیده مگیر!