Lamentations 5

Спомни си, ГОСПОДИ, какво ни стана! Погледни и виж позора ни.
Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.
Наследството ни премина на чужди, къщите ни — на чужденци.
Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.
Сирачета сме, без баща; майките ни са като вдовици.
Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.
Пием водата си срещу сребро, дървата ни идват срещу заплащане.
Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.
Преследвачите ни са на шията ни, трудим се и не ни се дава почивка.
Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.
На Египет подадохме ръка, на Асирия, за да се наситим с хляб.
Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.
Бащите ни съгрешиха и ги няма, а ние носим беззаконията им.
Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.
Слуги владеят над нас, няма кой да ни изтръгне от ръката им.
Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ ημας δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.
Придобиваме хляба си с опасност за живота си заради меча, който ни заплашва в пустинята.
Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ εμπροσθεν της ομφαιας της ερημου.
Кожата ни почерня като пещ от ужасния глад.
Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.
Изнасилваха жени в Сион, девиците — в юдовите градове.
Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.
С техните ръце бяха обесени първенците, старейшините не бяха почетени.
Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.
Младежи носят воденични камъни, децата падат под товара на дървата.
Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.
Старейшините не седят вече в портите, младежите се отказаха от песните си.
Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.
Престана радостта на сърцето ни, хорото ни се обърна на жалеене.
Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.
Венецът падна от главата ни. О, горко ни, защото съгрешихме!
Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.
Заради това чезне сърцето ни, заради тези неща потъмняха очите ни,
Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.
заради хълма Сион, който е опустошен; лисици ходят по него.
Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.
Но Ти, ГОСПОДИ, оставаш до века, Твоят престол е от поколение в поколение.
Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.
Защо ни забравяш навеки, оставяш ни за дълго време?
Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;
Върни ни, ГОСПОДИ, при Себе Си, за да се върнем; обнови дните ни както преди.
Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.
Или ще ни отхвърлиш съвсем, ще ни се разгневиш напълно?
Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;