Genesis 21

И ГОСПОД посети Сара, както беше казал; и ГОСПОД направи на Сара, както беше говорил.

RAB verdiği söz uyarınca Sara’ya iyilik etti ve sözünü yerine getirdi.

И Сара забременя и роди син на Авраам в старините му, в определеното му от Бога време.

[] Sara hamile kaldı; İbrahim’in yaşlılık döneminde, tam Tanrı’nın belirttiği zamanda ona bir erkek çocuk doğurdu.

И Авраам нарече сина, който му се роди, когото Сара му роди, Исаак.

İbrahim Sara’nın doğurduğu çocuğa İshak adını verdi.

И на осмия ден Авраам обряза сина си Исаак, както му беше заповядал Бог.

[] Tanrı’nın kendisine buyurduğu gibi oğlu İshak’ı sekiz günlükken sünnet etti.

А Авраам беше на сто години, когато му се роди синът му Исаак.

İshak doğduğunda İbrahim yüz yaşındaydı.

И Сара каза: Бог ми направи смях; всеки, който чуе, ще се смее заедно с мен.

Sara, “Tanrı yüzümü güldürdü” dedi, “Bunu duyan herkes benimle birlikte gülecek.

Каза още: Кой би казал на Авраам, че Сара ще кърми синове — защото му родих син в старините му.

Kim İbrahim’e Sara çocuk emzirecek derdi? Bu yaşında ona bir oğul doğurdum.”

А когато детето порасна, го отбиха. И в деня, когато отбиха Исаак, Авраам направи голямо угощение.

Çocuk büyüdü. Sütten kesildiği gün İbrahim büyük bir şölen verdi.

А Сара видя, че синът на египтянката Агар, когото бе родила на Авраам, се присмива,

[] Ne var ki Sara, Mısırlı Hacer’in İbrahim’den olma oğlu İsmail’in alay ettiğini görünce,

затова каза на Авраам: Изпъди тази слугиня и сина й, защото синът на тази слугиня няма да наследи с моя син Исаак!

İbrahim’e, “Bu cariyeyle oğlunu kov” dedi, “Bu cariyenin oğlu, oğlum İshak’ın mirasına ortak olmasın.”

Но тази дума се видя твърде тежка на Авраам поради сина му Исмаил.

Bu İbrahim’i çok üzdü, çünkü İsmail de öz oğluydu.

Но Бог каза на Авраам: Да не ти се вижда тежко за момчето и за слугинята ти; за всичко, което ти каза Сара, послушай гласа й, защото по Исаак ще се нарече твоето потомство.

[] Ancak Tanrı İbrahim’e, “Oğlunla cariyen için üzülme” dedi, “Sara ne derse, onu yap. Çünkü senin soyun İshak’la sürecektir.

Но и от сина на слугинята ще направя да стане народ, понеже е твое потомство.

Cariyenin oğlundan da bir ulus yaratacağım, çünkü o da senin soyun.”

Тогава на сутринта Авраам стана рано, взе хляб и мех с вода и ги даде на Агар, като ги сложи на рамото й; даде й и детето и я изпрати. А тя отиде и се скиташе в пустинята Вирсавее.

İbrahim sabah erkenden kalktı, biraz yiyecek, bir tulum da su hazırlayıp Hacer’in omuzuna attı, çocuğunu da verip onu gönderdi. Hacer Beer-Şeva Çölü’ne gitti, orada bir süre dolaştı.

Но водата в меха се свърши; и тя хвърли детето под един храст,

Tulumdaki su tükenince, oğlunu bir çalının altına bıraktı.

и отиде и седна насреща, на един хвърлей на стрела разстояние, защото си каза: Да не гледам, като умира детето. И като седна насреща, издигна глас и заплака.

Yaklaşık bir ok atımı uzaklaşıp, “Oğlumun ölümünü görmeyeyim” diyerek onun karşısına oturup hıçkıra hıçkıra ağladı.

А Бог чу гласа на момчето. И Божият Ангел извика към Агар от небето и каза: Какво ти е, Агар? Не се бой, защото Бог чу гласа на момчето от мястото, където е.

Tanrı çocuğun sesini duydu. Tanrı’nın meleği göklerden Hacer’e, “Nen var, Hacer?” diye seslendi, “Korkma! Çünkü Tanrı çocuğun sesini duydu.

Стани, вдигни момчето и го крепи с ръката си, защото ще направя от него велик народ.

Kalk, oğlunu kaldır, elini tut. Onu büyük bir ulus yapacağım.”

Тогава Бог й отвори очите и тя видя кладенец с вода, и отиде и напълни меха с вода, и даде на момчето да пие.

Sonra Tanrı Hacer’in gözlerini açtı, Hacer bir kuyu gördü. Gidip tulumunu doldurdu, oğluna içirdi.

А Бог беше с момчето и то порасна и се засели в пустинята, и стана стрелец.

Çocuk büyürken Tanrı onunlaydı. Çocuk çölde yaşadı ve okçu oldu.

Засели се в пустинята Фаран и майка му му взе жена от египетската земя.

Paran Çölü’nde yaşarken annesi ona Mısırlı bir kadın aldı.

По онова време Авимелех и военачалникът му Фихол говориха на Авраам и казаха: Бог е с теб във всичко, което правиш.

[] O sırada Avimelek’le ordusunun komutanı Fikol İbrahim’e, “Yaptığın her şeyde Tanrı seninle” dediler,

И сега, закълни ми се тук в Бога, че няма да постъпваш невярно нито с мен, нито с рода ми, нито с потомството ми; а според благостта, която съм показал към теб, ще показваш и ти към мен и към земята, в която пребиваваш като чужденец.

“Onun için, Tanrı’nın önünde bana, oğluma ve soyuma haksız davranmayacağına ant iç. Bana ve konuk olarak yaşadığın bu ülkeye, benim sana yaptığım gibi iyi davran.”

И Авраам каза: Заклевам се.

İbrahim, “Ant içerim” dedi.

А Авраам изобличи Авимелех за водния кладенец, който слугите на Авимелех бяха отнели насила.

İbrahim Avimelek’e bir kuyuyu zorla ele geçiren adamlarından yakındı.

Но Авимелех каза: Не знам кой е направил това нещо, нито ти си ми казал за това, нито аз съм чул, освен днес.

Avimelek, “Bunu kimin yaptığını bilmiyorum” diye yanıtladı, “Sen de bana söylemedin, ilk kez duyuyorum.”

Тогава Авраам взе овце и говеда и ги даде на Авимелех, и двамата сключиха договор.

Daha sonra İbrahim Avimelek’e davar ve sığır verdi. Böylece ikisi bir antlaşma yaptılar.

И Авраам отдели седем женски агнета от стадото.

İbrahim sürüsünden yedi dişi kuzu ayırdı.

И Авимелех каза на Авраам: Какви са тези женски агнета, които си отделил?

Avimelek, “Bunun anlamı ne, niçin bu yedi dişi kuzuyu ayırdın?” diye sordu.

А той каза: Тези седем женски агнета ще вземеш от мен, да ми бъдат за свидетелство, че аз съм изкопал този кладенец.

İbrahim, “Bu yedi dişi kuzuyu benim elimden almalısın” diye yanıtladı, “Kuyuyu benim açtığımın kanıtı olsun.”

Затова той нарече онова място Вирсавее, защото там двамата се заклеха.

Bu yüzden oraya Beer-Şeva adı verildi. Çünkü ikisi orada ant içmişlerdi.

Така те сключиха договор във Вирсавее. И Авимелех и военачалникът му Фихол станаха и се върнаха във филистимската земя.

Beer-Şeva’da yapılan bu antlaşmadan sonra Avimelek, ordusunun komutanı Fikol’la birlikte Filist yöresine geri döndü.

И Авраам насади боже дърво във Вирсавее и там призова Името на ГОСПОДА, Вечния Бог.

İbrahim Beer-Şeva’da bir ılgın ağacı dikti; orada RAB’bi, ölümsüz Tanrı’yı adıyla çağırdı.

И Авраам остана като чужденец във филистимската земя много дни.

Filist yöresinde konuk olarak uzun süre yaşadı.