Job 16

Тогава Йов отговори и каза:

Ijob respondis kaj diris:

Много такива съм слушал; окаяни утешители сте всички вие!

Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.

Имат ли край вятърничавите думи? Или какво те подбужда да отговаряш?

Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?

Аз също можех да говоря като вас, да бе душата ви на мястото на моята душа. Можех думи против вас да трупам и глава да клатя срещу вас.

Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.

Аз бих ви укрепил с устата си и утехата на устните ми би донесла облекчение.

Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.

Ако говоря, болката ми не олеква, ако мълча, какво ме облекчава?

Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?

Но Той сега ме изтощи. Ти цялото ми домочадие опустоши.

Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.

Сграбчил си ме и това е за свидетелство; мършавостта ми се изправя против мен и свидетелства в лицето ми.

Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.

Гневът Му ме разкъсва и преследва, със зъби скърца против мен, като противник остри против мен очите си.

Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.

Отварят против мен устата си, по бузата ме удрят със презрение и против мен събират се.

Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.

Бог ме предава на неправедния, в ръцете на безбожните ме хвърля.

Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.

Бях в покой — Той ме разтърси, за врата ме хвана и разби ме, за Свой прицел ме постави.

Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.

Стрелците Му ме обикалят — пронизва без пощада бъбреците ми, излива жлъчката ми на земята.

Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.

Разцепва ме със пролом върху пролом, връх мен се спуска като великан.

Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.

Върху кожата си вретище уших и рога си в пръстта окалях.

Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.

Лицето ми от плач подпухна и смъртна сянка е върху клепачите ми,

Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;

макар в ръцете ми насилие да няма и да е чиста моята молитва.

Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.

О, земьо, не покривай ти кръвта ми и нека няма място за вика ми!

Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.

Ето, и сега свидетелят ми е в небето и този, що свидетелства за мен — във висините.

Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.

Приятелите ми ми се присмиват. Окото ми рони сълзи към Бога,

Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,

за да защити правото на човек пред Бога и на човешки син — пред ближния му.

Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.

Защото преброените години отминават и аз ще отида на път, от който няма да се върна.

Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.