Job 16

Тогава Йов отговори и каза:
Maar Job antwoordde en zeide:
Много такива съм слушал; окаяни утешители сте всички вие!
Ik heb vele dergelijke dingen gehoord; gij allen zijt moeilijke vertroosters.
Имат ли край вятърничавите думи? Или какво те подбужда да отговаряш?
Zal er een einde zijn aan de winderige woorden? Of wat stijft u, dat gij alzo antwoordt?
Аз също можех да говоря като вас, да бе душата ви на мястото на моята душа. Можех думи против вас да трупам и глава да клатя срещу вас.
Zou ik ook, als gijlieden, spreken, indien uw ziel ware in mijner ziele plaats? Zou ik woorden tegen u samenhopen, en zou ik over u met mijn hoofd schudden?
Аз бих ви укрепил с устата си и утехата на устните ми би донесла облекчение.
Ik zou u versterken met mijn mond, en de beweging mijner lippen zou zich inhouden.
Ако говоря, болката ми не олеква, ако мълча, какво ме облекчава?
Zo ik spreek, mijn smart wordt niet ingehouden; en houd ik op, wat gaat er van mij weg?
Но Той сега ме изтощи. Ти цялото ми домочадие опустоши.
Gewisselijk, Hij heeft mij nu vermoeid; Gij hebt mijn ganse vergadering verwoest.
Сграбчил си ме и това е за свидетелство; мършавостта ми се изправя против мен и свидетелства в лицето ми.
Dat Gij mij rimpelachtig gemaakt hebt, is tot een getuige; en mijn magerheid staat tegen mij op, zij getuigt in mijn aangezicht.
Гневът Му ме разкъсва и преследва, със зъби скърца против мен, като противник остри против мен очите си.
Zijn toorn verscheurt, en Hij haat mij; Hij knerst over mij met Zijn tanden; mijn wederpartijder scherpt zijn ogen tegen mij.
Отварят против мен устата си, по бузата ме удрят със презрение и против мен събират се.
Zij gapen met hun mond tegen mij; zij slaan met smaadheid op mijn kinnebakken; zij vervullen zich te zamen aan mij.
Бог ме предава на неправедния, в ръцете на безбожните ме хвърля.
God heeft mij den verkeerde overgegeven, en heeft mij afgewend in de handen der goddelozen.
Бях в покой — Той ме разтърси, за врата ме хвана и разби ме, за Свой прицел ме постави.
Ik had rust, maar Hij heeft mij verbroken, en bij mijn nek gegrepen, en mij verpletterd; en Hij heeft mij Zich tot een doelwit opgericht.
Стрелците Му ме обикалят — пронизва без пощада бъбреците ми, излива жлъчката ми на земята.
Zijn schutters hebben mij omringd; Hij heeft mijn nieren doorspleten, en niet gespaard; Hij heeft mijn gal op de aarde uitgegoten.
Разцепва ме със пролом върху пролом, връх мен се спуска като великан.
Hij heeft mij gebroken met breuk op breuk; Hij is tegen mij aangelopen als een geweldige.
Върху кожата си вретище уших и рога си в пръстта окалях.
Ik heb een zak over mijn huid genaaid; ik heb mijn hoorn in het stof gedaan.
Лицето ми от плач подпухна и смъртна сянка е върху клепачите ми,
Mijn aangezicht is gans bemodderd van wenen, en over mijn oogleden is des doods schaduw.
макар в ръцете ми насилие да няма и да е чиста моята молитва.
Daar toch geen wrevel in mijn handen is, en mijn gebed zuiver is.
О, земьо, не покривай ти кръвта ми и нека няма място за вика ми!
O, aarde! bedek mijn bloed niet; en voor mijn geroep zij geen plaats.
Ето, и сега свидетелят ми е в небето и този, що свидетелства за мен — във висините.
Ook nu, zie, in den hemel is mijn Getuige, en mijn Getuige in de hoogten.
Приятелите ми ми се присмиват. Окото ми рони сълзи към Бога,
Mijn vrienden zijn mijn bespotters; doch mijn oog druipt tot God.
за да защити правото на човек пред Бога и на човешки син — пред ближния му.
Och, mocht men rechten voor een man met God, gelijk een kind des mensen voor zijn vriend.
Защото преброените години отминават и аз ще отида на път, от който няма да се върна.
Want weinige jaren in getal zullen er nog aankomen, en ik zal het pad henengaan, waardoor ik niet zal wederkeren.