Psalms 147

RAB’be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız’ı ilahilerle övmek! O’na övgü yaraşır.

RAB yeniden kuruyor Yeruşalim’i, Bir araya topluyor İsrail’in sürgünlerini.

O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.

[] Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.

Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.

RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.

RAB’be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız’ı lirle, ilahilerle övün.

O’dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.

O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.

Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.

RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.

RAB’bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın’a övgüler sun, ey Siyon!

Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.

Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.

Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.

Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.

Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?

Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.

Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail’e bildirir.

Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O’nun ilkelerini bilmezler. RAB’be övgüler sunun!