Job 8

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

“Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.

Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?

Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.

Ama sen gayretle Tanrı’yı arar, Her Şeye Gücü Yeten’e yalvarırsan,

Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.

Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.

“Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.

Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.

Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?

“Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?

Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.

Tanrı’yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.

Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.

Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.

Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;

Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.

Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.

İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.

“Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.

O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.

Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”