Job 8

respondens autem Baldad Suites dixit

Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν

usquequo loqueris talia et spiritus multiplex sermones oris tui

Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος;

numquid Deus subplantat iudicium et Omnipotens subvertit quod iustum est

Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον;

etiam si filii tui peccaverunt ei et dimisit eos in manu iniquitatis suae

Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων.

tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus

Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου

si mundus et rectus incesseris statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae

εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου.

in tantum ut priora tua fuerint parva et novissima tua multiplicentur nimis

Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα.

interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam

Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων

hesterni quippe sumus et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram

διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια

et ipsi docebunt te loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia

δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων;

numquid vivere potest scirpus absque humore aut crescet carectum sine aqua

Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος;

cum adhuc sit in flore nec carpatur manu ante omnes herbas arescit

Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου.

sic viae omnium qui obliviscuntur Deum et spes hypocritae peribit

Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη

non ei placebit vecordia sua et sicut tela aranearum fiducia eius

η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης.

innitetur super domum suam et non stabit fulciet eam et non consurget

Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη.

humectus videtur antequam veniat sol et in horto suo germen eius egreditur

Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου.

super acervum petrarum radices eius densabuntur et inter lapides commorabitur

Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον.

si absorbuerit eum de loco suo negabit eum et dicet non novi te

Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον.

haec est enim laetitia viae eius ut rursum de terra alii germinentur

Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει.

Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis

Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων

donec impleatur risu os tuum et labia tua iubilo

εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου.

qui oderunt te induentur confusione et tabernaculum impiorum non subsistet

Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει.