Job 16

respondens autem Iob dixit

Eyüp şöyle yanıtladı:

audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis

“Buna benzer çok şey duydum, Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.

numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris

Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?

poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea

Yerimde siz olsaydınız, Ben de sizin gibi konuşabilirdim; Size karşı güzel sözler dizer, Başımı sallayabilirdim.

consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis

Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.

sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me

“Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?

nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei

Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.

rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi

Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.

collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est

Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.

aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis

İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.

conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit

Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.

ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum

Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.

circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea

Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.

concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans

Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.

saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum

“Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.

facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt

Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.

haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces

Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.

terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus

“Ey toprak, kanımı örtme, Feryadım asla dinmesin.

ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis

Daha şimdiden tanığım göklerde, Beni savunan yücelerdedir.

verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus

Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı’ya yaş döküyor;

atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo

Tanrı kendisiyle insan arasında İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.

ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo

“Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.