Job 32

І перестали ті троє мужів відповідати Йову, бо він був справедливий в очах своїх.
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
І запалився гнів Елігу, сина Барах'їлового, бузянина, з роду Рамового, на Йова запалився гнів його за те, що той уважав душу свою справедливішою за Бога.
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
Також на трьох приятелів його запалився його гнів за те, що не знайшли вони відповіді, а зробили тільки Йова винним.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
А Елігу вичікував Йова та їх із словами, бо вони були старші віком за нього.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
І побачив Елігу, що нема належної відповіді в устах тих трьох людей, і запалився його гнів!
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
І відповів бузянин Елігу, син Барах'їлів, та й сказав: Молодий я літами, ви ж старші, тому то я стримувався та боявся знання своє висловити вам.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
Я подумав: Хай вік промовляє, і хай розуму вчить многоліття!
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
Справді, дух він у людині, та Всемогутнього подих їх мудрими чинить.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Многолітні не завжди розумні, і не все розуміються в праві старі.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
Тому я кажу: Послухай мене, хай знання своє висловлю й я!
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
Тож слів ваших вичікував я, наставляв свої уші до вашої мудрости, поки справу ви дослідите.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
І я приглядався до вас, й ось немає між вами, хто б Йову довів, хто б відповідь дав на слова його!
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
Щоб ви не сказали: Ми мудрість знайшли: не людина, а Бог переможе його!
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
Не на мене слова він скеровував, і я не відповім йому мовою вашою.
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
Полякались вони, вже не відповідають, не мають вже слів...
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
Я чекав, що не будуть вони говорити, що спинились, не відповідають уже.
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
Відповім також я свою частку, і висловлю й я свою думку.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
Бо я повний словами, дух мойого нутра докучає мені...
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
Ось утроба моя, мов вино невідкрите, вона тріскається, як нові бурдюки!
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
Нехай я скажу й буде легше мені, нехай уста відкрию свої й відповім!
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
На особу не буду уваги звертати, не буду підлещуватись до людини,
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
бо не вмію підлещуватись! Коли ж ні, нехай зараз візьме мене мій Творець!
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.