Psalms 88

Пісня. Псалом. Синів Кореєвих. Для дириґетна хору. На „Махалат лефннот". Пісня навчальна Гемана езрахеяннина.
Een lied, een psalm voor de kinderen van Korach, voor den opperzangmeester, op Machalath Leannoth; een onderwijzing van Heman, den Ezrahiet.
Господи, Боже спасіння мого, вдень я кличу й вночі я перед Тобою:
O HEERE, God mijns heils! bij dag, bij nacht roep ik voor U.
хай молитва моя дійде перед обличчя Твоє, нахили Своє ухо до зойку мого,
Laat mijn gebed voor Uw aanschijn komen; neig Uw oor tot mijn geschrei.
душа бо моя наситилась нещастями, а життя моє зблизилося до шеолу!
Want mijn ziel is der tegenheden zat, en mijn leven raakt tot aan het graf.
Я до тих прирахований став, що в могилу відходять, я став, немов муж той безсилий...
Ik ben gerekend met degenen, die in de kuil nederdalen; ik ben geworden als een man, die krachteloos is;
Я кинений серед померлих, немов оті трупи, що в гробі лежать, що про них Ти не згадуєш більш, і потяті вони від Твоєї руки...
Afgezonderd onder de doden, gelijk de verslagenen, die in het graf liggen, die Gij niet meer gedenkt, en zij zijn afgesneden van Uw hand.
Умістив Ти мене в глибочезну могилу, до пітьми в глибинах.
Gij hebt mij in den ondersten kuil gelegd, in duisternissen, in diepten.
На мене лягла Твоя лють, і Ти всіма Своїми ламаннями мучив мене... Села.
Uw grimmigheid ligt op mij; Gij hebt mij nedergedrukt met al Uw baren. Sela.
Віддалив Ти від мене знайомих моїх, учинив Ти мене за огиду для них... Я замкнений і не виходжу,
Mijn bekenden hebt Gij verre van mij gedaan, Gij hebt mij hun tot een groten gruwel gesteld; ik ben besloten, en kan niet uitkomen.
стемніло з біди моє око... Я кожного дня Тебе кличу, о Господи, простягаю до Тебе руки свої!...
Mijn oog treurt vanwege verdrukking; HEERE! ik roep tot U den gansen dag; ik strek mijn handen uit tot U.
Чи Ти чудо вчиниш померлим? Чи трупи встануть і будуть хвалити Тебе? Села.
Zult Gij wonder doen aan de doden? Of zullen de overledenen opstaan, zullen zij U loven? Sela.
Хіба милість Твоя буде в гробі звіщатись, а вірність Твоя в аввадоні?
Zal Uw goedertierenheid in het graf verteld worden, Uw getrouwheid in het verderf?
Чи познається в темряві чудо Твоє, а в краю забуття справедливість Твоя?
Zullen Uw wonderen bekend worden in de duisternis, en Uw gerechtigheid in het land der vergetelheid?
Та я кличу до Тебе, о Господи, і вранці молитва моя Тебе випереджує...
Maar ik, HEERE! roep tot U, en mijn gebed komt U voor in den morgenstond.
Для чого, о Господи, кидаєш душу мою, ховаєш від мене обличчя Своє?
HEERE! waarom verstoot Gij mijn ziel, en verbergt Uw aanschijn voor mij?
Нужденний я та помираю відмалку, переношу страхіття Твої, я ослаблений став...
Van der jeugd aan ben ik bedrukt en doodbrakende; ik draag Uw vervaarnissen, ik ben twijfelmoedig.
Перейшли надо мною Твої пересердя, страхіття Твої зруйнували мене,
Uw hittige toornigheden gaan over mij; Uw verschrikkingen doen mij vergaan.
вони оточають мене, як вода, увесь день, вони разом мене облягають... друга й приятеля віддалив Ти від мене, знайомі мої як та темрява!...
Den gansen dag omringen zij mij als water; te zamen omgeven zij mij. Gij hebt vriend en metgezel verre van mij gedaan; mijn bekenden zijn in duisternis.