Job 23

А Йов відповів та й сказав:

Tedy odpověděl Job a řekl:

Моя мова й сьогодні гірка, тяжче страждання моє за стогнання мої...

Což vždy předce naříkání mé za zpouru jmíno bude, ješto bída má těžší jest nežli lkání mé?

О, якби то я знав, де Його я знайду, то прийшов би до місця Його пробування!

Ó bych věděl, kde ho najíti, šel bych až k trůnu jeho.

Я б перед обличчям Його свою справу поклав, а уста свої я наповнив би доводами,

Pořádně bych před ním vedl při, a ústa svá naplnil bych důvody.

розізнав би слова, що мені відповість, і я зрозумів би, що скаже мені.

Zvěděl bych, jakými slovy by mně odpověděl, a porozuměl bych, co by mi řekl.

Чи зо мною на прю Він з великою силою стане? О ні, тільки б увагу звернув Він на мене!

Zdaliž by podlé veliké síly své rozepři vedl se mnou? Nikoli, nýbrž on sám dal by mi sílu.

Справедливий судився б там з Ним, я ж назавжди б звільнивсь від свойого Судді.

Tuť by upřímý hádati se mohl s ním, a byl bych osvobozen všelijak od soudce svého.

Та піду я на схід і немає Його, а на захід удамся Його не побачу,

Ale aj, půjdu-li upřímo dále, tam ho není; pakli nazpět, nepostihnu ho.

на півночі шукаю Його й не вхоплю, збочу на південь і не добачаю...

By i čím zaměstknán byl na levo, předce ho nespatřím; zastře-li se na pravo, ovšem ho neuzřím.

А Він знає дорогу, яка при мені, хай би випробував Він мене, мов те золото, вийду!

Nebo on zná cestu, kteráž jest při mně; bude-li mne zkušovati, jako zlato se ukáži.

Трималась нога моя коло стопи Його, дороги Його я держався й не збочив.

Šlepějí zajisté jeho přídržela se noha má, cesty jeho šetřil jsem, abych se s ní neuchyloval.

Я не відступався від заповідей Його губ, над уставу свою я ховав слова уст Його.

Aniž od přikázaní rtů jeho uchýlil jsem se, nýbrž ustaviv se na tom, schované jsem měl řeči úst jeho.

Але Він при одному, й хто заверне Його? Як чого зажадає душа Його, те Він учинить:

On pak jestliže při čem stojí, kdo jej odvrátí? Ano duše jeho čehož jen žádá, toho hned dovodí.

бо Він виконає, що про мене призначив, і в Нього багато такого, як це!

A vykoná uložení své o mně; nebo takových příkladů mnoho jest při něm.

Тому перед обличчям Його я тремчу, розважаю й жахаюсь Його...

Pročež před tváří jeho děsím se; když to rozvažuji, lekám se ho.

А Бог пом'якшив моє серце, і Всемогутній мене настрашив,

Bůh zajisté zemdlil srdce mé, a Všemohoucí předěsil mne,

бо не знищений я від темноти, ані від обличчя свого, що темність закрила його!

Tak že sotva jsem nezahynul v těch temnostech; nebo před tváří mou nezakryl mrákoty.