Psalms 139

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.
למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע׃
Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.
אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק׃
Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.
ארחי ורבעי זרית וכל דרכי הסכנתה׃
Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.
כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה׃
Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ εμε την χειρα σου.
אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה׃
Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε ειναι υψηλη δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.
פלאיה דעת ממני נשגבה לא אוכל לה׃
Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;
אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח׃
Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.
אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך׃
Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,
אשא כנפי שחר אשכנה באחרית ים׃
και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.
גם שם ידך תנחני ותאחזני ימינך׃
Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε
ואמר אך חשך ישופני ולילה אור בעדני׃
και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου και η νυξ λαμπει ως η ημερα εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.
גם חשך לא יחשיך ממך ולילה כיום יאיר כחשיכה כאורה׃
Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.
כי אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי׃
Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην θαυμασια ειναι τα εργα σου και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.
אודך על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד׃
Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.
לא נכחד עצמי ממך אשר עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ׃
Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε
גלמי ראו עיניך ועל ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא אחד בהם׃
ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.
ולי מה יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם׃
Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.
אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך׃
Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε απομακρυνθητε λοιπον απ εμου, ανδρες αιματων.
אם תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני׃
Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.
אשר יאמרך למזמה נשא לשוא עריך׃
Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;
הלוא משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט׃
Με τελειον μισος μισω αυτους δια εχθρους εχω αυτους.
תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי׃
Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου
חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי׃
και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.
וראה אם דרך עצב בי ונחני בדרך עולם׃