Psalms 147

Αινειτε τον Κυριον διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.

Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.

La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.

Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

Αριθμει τα πληθη των αστρων Καλει τα παντα ονομαστι.

Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου η συνεσις αυτου αμετρητος.

Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.

La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα

Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων

Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.

Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.

Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.

Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον αινει τον Θεον σου, Σιων.

Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.

Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου σε χορταινει με το παχος του σιτου.

Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.

Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

Διδει χιονα ως μαλλιον διασπειρει την παχνην ως στακτην.

Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;

Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.

Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.

Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.

Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!