Psalms 147

Αινειτε τον Κυριον διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.

Chvalte Hospodina, nebo dobré jest zpívati žalmy Bohu našemu, nebo rozkošné jest, a ozdobná jest chvála.

Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.

Stavitel Jeruzaléma Hospodin, rozptýlený lid Izraelský shromažďuje,

Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.

Kterýž uzdravuje skroušené srdcem, a uvazuje bolesti jejich,

Αριθμει τα πληθη των αστρων Καλει τα παντα ονομαστι.

Kterýž sčítá počet hvězd, a každé z nich ze jména povolává.

Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου η συνεσις αυτου αμετρητος.

Velikýť jest Pán náš, a nesmírný v síle; rozumnosti jeho není počtu.

Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.

Pozdvihuje pokorných Hospodin, ale bezbožné snižuje až k zemi.

Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα

Zpívejte Hospodinu s díkčiněním, zpívejte žalmy Bohu našemu na citaře,

τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων

Kterýž zastírá nebesa hustými oblaky, nastrojuje zemi déšť, a vyvodí trávu na horách.

τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.

Kterýž dává hovadům potravu jejich, i mladým krkavcům, kteříž volají k němu.

Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.

Nemáť v síle koně zalíbení, aniž se kochá v lejtkách muže udatného.

Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.

Líbost má Hospodin v těch, kteříž se ho bojí, a kteříž doufají v milosrdenství jeho.

Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον αινει τον Θεον σου, Σιων.

Chval, Jeruzaléme, Hospodina, chval Boha svého, Sione.

Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.

Nebo on utvrzuje závory bran tvých, požehnání udílí synům tvým u prostřed tebe.

Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου σε χορταινει με το παχος του σιτου.

On působí v končinách tvých pokoj, a bělí pšeničnou nasycuje tě.

Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.

On když vysílá na zemi rozkaz svůj, velmi rychle k vykonání běží slovo jeho.

Διδει χιονα ως μαλλιον διασπειρει την παχνην ως στακτην.

Onť dává sníh jako vlnu, jíním jako popelem posýpá.

Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;

Hází ledem svým jako skyvami; před zimou jeho kdo ostojí?

Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.

Vysílaje slovo své, rozpouští je; hned jakž povane větrem svým, anť tekou vody.

Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.

Zvěstuje slovo své Jákobovi, ustanovení svá a soudy své Izraelovi.

Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.

Neučinilť tak žádnému národu, a protož soudů jeho nepoznali. Halelujah.