Psalms 35

Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş, Benimle savaşanlarla sen savaş!

Salmo de David. DISPUTA, oh JEHOVÁ, con los que contra mí contienden; Pelea con los que me combaten.

Al küçük kalkanla büyük kalkanı, Yardımıma koş!

Echa mano al escudo y al pavés, Y levántate en mi ayuda.

Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara, “Seni ben kurtarırım” de bana!

Y saca la lanza, cierra contra mis perseguidores; Di á mi alma: Yo soy tu salud.

Canıma kastedenler utanıp rezil olsun! Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!

Avergüéncense y confúndanse los que buscan mi alma: Vuelvan atrás, y sean avergonzados los que mi mal intentan.

Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler, RAB’bin meleği artlarına düşsün!

Sean como el tamo delante del viento; Y el ángel de JEHOVÁ los acose.

Karanlık ve kaygan olsun yolları, RAB’bin meleği kovalasın onları!

Sea su camino oscuridad y resbaladeros; Y el ángel de JEHOVÁ los persiga.

Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular, Nedensiz çukur kazdılar,

Porque sin causa escondieron para mí su red en un hoyo; Sin causa hicieron hoyo para mi alma.

Başlarına habersiz felaket gelsin, Gizledikleri ağa kendileri tutulsun, Felakete uğrasınlar.

Véngale el quebrantamiento que no sepa, Y su red que escondió lo prenda: Con quebrantamiento en ella caiga.

O zaman RAB’de sevinç bulacağım, Beni kurtardığı için coşacağım.

Y gócese mi alma en JEHOVÁ; Y alégrese en su salud.

Bütün varlığımla şöyle diyeceğim: “Senin gibisi var mı, ya RAB, Mazlumu zorbanın elinden, Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?”

Todos mis huesos dirán: JEHOVÁ, ¿quién como tú, Que libras al afligido del más fuerte que él, Y al pobre y menesteroso del que le despoja?

Kötü niyetli tanıklar türüyor, Bilmediğim konuları soruyorlar.

Levantáronse testigos falsos; Demandáronme lo que no sabía;

İyiliğime karşı kötülük ediyor, Yalnızlığa itiyorlar beni.

Volviéronme mal por bien, Para abatir á mi alma.

Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. Duam yanıtsız kalınca, Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım. Kederden belim bükülürdü, Annesi için yas tutan biri gibi.

Mas yo, cuando ellos enfermaron, me vestí de saco; Afligí con ayuno mi alma, Y mi oración se revolvía en mi seno.

Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. Duam yanıtsız kalınca, Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım. Kederden belim bükülürdü, Annesi için yas tutan biri gibi.

Como por mi compañero, como por mi hermano andaba; Como el que trae luto por madre, enlutado me humillaba.

Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler, Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar, Durmadan didiklediler beni.

Pero ellos se alegraron en mi adversidad, y se juntaron; Juntáronse contra mí gentes despreciables, y yo no lo entendía: Despedazábanme, y no cesaban;

Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi, Diş gıcırdattılar bana.

Con los lisonjeros escarnecedores truhanes, Crujiendo sobre mí sus dientes.

Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab? Kurtar canımı bunların saldırısından, Hayatımı bu genç aslanlardan!

Señor, ¿hasta cuándo verás esto? Recobra mi alma de sus quebrantamientos, mi única de los leones.

Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım, Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.

Te confesaré en grande congregación; Te alabaré entre numeroso pueblo.

[] Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar, Göz kırpmasınlar birbirlerine Nedensiz benden nefret edenler.

No se alegren de mí mis enemigos injustos: Ni los que me aborrecen sin causa hagan del ojo.

Çünkü barış sözünü etmez onlar, Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.

Porque no hablan paz; Y contra los mansos de la tierra piensan palabras engañosas.

Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar: “Oh! Oh!” diyorlar, “İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!”

Y ensancharon sobre mí su boca; Dijeron: ¡Ea, ea, nuestros ojos lo han visto!

Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma, Ya Rab, benden uzak durma!

Tú lo has visto, oh JEHOVÁ; no calles: Señor, de mí no te alejes.

Uyan, kalk savun beni, Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rab’bim!

Muévete y despierta para mi juicio, Para mi causa, Dios mío y Señor mío.

Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim! Gülmesinler halime!

Júzgame conforme á tu justicia, JEHOVÁ Dios mío; Y no se alegren de mí.

Demesinler içlerinden: “Oh! İşte buydu dileğimiz!”, Konuşmasınlar ardımdan: “Yedik başını!” diye.

No digan en su corazón: ¡Ea, alma nuestra! No digan: ¡Hémoslo devorado!

Utansın kötü halime sevinenler, Kızarsın yüzleri hepsinin; Gururla karşıma dikilenler Utanca, rezalete bürünsün.

Avergüéncense, y sean confundidos á una los que de mi mal se alegran: Vístanse de vergüenza y de confusión los que se engrandecen contra mí.

Benim haklı çıkmamı isteyenler, Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar; Şöyle desinler sürekli: “Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!”

Canten y alégrense los que están á favor de mi justa causa, Y digan siempre: Sea ensalzado JEHOVÁ, Que ama la paz de su siervo.

O zaman gün boyu adaletin, Övgülerin dilimden düşmeyecek.

Y mi lengua hablará de tu justicia, Y de tu loor todo el día.