Job 37

“Yüreğim titrer buna, Yerinden oynar.

Mon coeur est tout tremblant, Il bondit hors de sa place.

Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, Ağzından çıkan sesi!

Ecoutez, écoutez le frémissement de sa voix, Le grondement qui sort de sa bouche!

Şimşeğini göğün altındaki her yere, Yeryüzünün dört bucağına salar.

Il le fait rouler dans toute l'étendue des cieux, Et son éclair brille jusqu'aux extrémités de la terre.

Ardından bir ses gümbürder, Görkemli sesiyle gürler. Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.

Puis éclate un rugissement: il tonne de sa voix majestueuse; Il ne retient plus l'éclair, dès que sa voix retentit.

Tanrı’nın sesi şaşılacak biçimde gürler, O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.

Dieu tonne avec sa voix d'une manière merveilleuse; Il fait de grandes choses que nous ne comprenons pas.

Çünkü kara, ‘Yere düş’ der, Sağanağa, ‘Bütün şiddetinle boşal.’

Il dit à la neige: Tombe sur la terre! Il le dit à la pluie, même aux plus fortes pluies.

Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, Herkese işini bıraktırır.

Il met un sceau sur la main de tous les hommes, Afin que tous se reconnaissent comme ses créatures.

Hayvanlar kovuklarına girer, İnlerinde otururlar.

L'animal sauvage se retire dans une caverne, Et se couche dans sa tanière.

Kasırga yuvasından kopar, Soğuk saçılan rüzgarlardan.

L'ouragan vient du midi, Et le froid, des vents du nord.

Tanrı’nın soluğu suları dondurur, Geniş sular buz tutar.

Par son souffle Dieu produit la glace, Il réduit l'espace où se répandaient les eaux.

Bulutlara nem yükler, Şimşeğini her yana yayar.

Il charge de vapeurs les nuages, Il les disperse étincelants;

Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere Bulutlar O’nun istediği yönde döner durur.

Leurs évolutions varient selon ses desseins, Pour l'accomplissement de tout ce qu'il leur ordonne, Sur la face de la terre habitée;

Ya insanları cezalandırmak Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için Yağmur gönderir.

C'est comme une verge dont il frappe sa terre, Ou comme un signe de son amour, qu'il les fait apparaître.

“Dinle, Eyüp, Dur da düşün Tanrı’nın şaşılası işlerini.

Job, sois attentif à ces choses! Considère encore les merveilles de Dieu!

Tanrı’nın bulutları nasıl düzenlediğini, Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?

Sais-tu comment Dieu les dirige, Et fait briller son nuage étincelant?

Bulutların dengesini, Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?

Comprends-tu le balancement des nuées, Les merveilles de celui dont la science est parfaite?

Dünyanın soluğu kesildiğinde Güneyin kavurucu rüzgarı altında Giysilerin seni terletmez mi?

Sais-tu pourquoi tes vêtements sont chauds Quand la terre se repose par le vent du midi?

Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi O’nunla birlikte yayabilir misin?

Peux-tu comme lui étendre les cieux, Aussi solides qu'un miroir de fonte?

“O’na ne söyleyeceğimizi öğret bize, Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.

Fais-nous connaître ce que nous devons lui dire; Nous sommes trop ignorants pour nous adresser à lui.

Konuşmak istediğim O’na söylenebilir mi? Kimse yutulmak ister mi?

Lui annoncera-t-on que je parlerai? Mais quel est l'homme qui désire sa perte?

Rüzgar geçip göğü temizlediğinde Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.

On ne peut fixer le soleil qui resplendit dans les cieux, Lorsqu'un vent passe et en ramène la pureté;

Altın parıltısı geliyor kuzeyden, Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.

Le septentrion le rend éclatant comme l'or. Oh! que la majesté de Dieu est redoutable!

Her Şeye Gücü Yeten’e biz ulaşamayız. Gücü yücedir, Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.

Nous ne saurions parvenir jusqu'au Tout-Puissant, Grand par la force, Par la justice, par le droit souverain: Il ne répond pas!

Bu yüzden insanlar O’na saygı duyar, Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.”

C'est pourquoi les hommes doivent le craindre; Il ne porte les regards sur aucun sage.