Job 10

Ang aking kaluluwa ay nalulunos sa aking buhay; aking palalayain ang aking daing; ako'y magsasalita sa kapaitan ng aking kaluluwa.

taedet animam meam vitae meae dimittam adversum me eloquium meum loquar in amaritudine animae meae

Sasabihin ko sa Dios: Huwag mo akong hatulan; ipakilala mo sa akin kung bakit nakikipagtalo ka sa akin.

dicam Deo noli me condemnare indica mihi cur me ita iudices

Mabuti ba sa iyo na ikaw ay mamighati, na iyong itakuwil ang gawa ng iyong mga kaaway, at iyong pasilangin ang payo ng masama?

numquid bonum tibi videtur si calumnieris et opprimas me opus manuum tuarum et consilium impiorum adiuves

Ikaw ba'y may mga matang laman, o nakakakita ka bang gaya ng pagkakita ng tao?

numquid oculi carnei tibi sunt aut sicut videt homo et tu videbis

Ang iyo bang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng tao, o ang iyong mga taon ay gaya ng mga kaarawan ng tao,

numquid sicut dies hominis dies tui et anni tui sicut humana sunt tempora

Upang ikaw ay magsiyasat ng aking kasamaan, at magusisa ng aking kasalanan,

ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris

Bagaman iyong nalalaman na ako'y hindi masama; at walang makapagliligtas sa iyong kamay?

et scias quia nihil impium fecerim cum sit nemo qui de manu tua possit eruere

Ang iyong mga kamay ang siyang lumalang at nagbigay anyo sa akin sa buong palibot; gayon ma'y pinahihirapan mo ako.

manus tuae plasmaverunt me et fecerunt me totum in circuitu et sic repente praecipitas me

Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, na ako'y iyong binigyang anyo na gaya ng putik; at iuuwi mo ba ako uli sa pagkaalabok?

memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me

Hindi mo ba ako ibinuhos na parang gatas, at binuo mo akong parang keso?

nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti

Ako'y binihisan mo ng balat at laman, at sinugpong mo ako ng mga buto at mga litid.

pelle et carnibus vestisti me et ossibus et nervis conpegisti me

Ako'y pinagkalooban mo ng buhay at kagandahang-loob, at pinamalagi ang aking diwa ng iyong pagdalaw.

vitam et misericordiam tribuisti mihi et visitatio tua custodivit spiritum meum

Gayon ma'y ang mga bagay na ito ay iyong ikinubli sa iyong puso; talastas ko na ito'y sa iyo:

licet haec celes in corde tuo tamen scio quia universorum memineris

Kung ako'y magkasala, iyo nga akong tinatandaan, at hindi mo ako patatawarin sa aking kasamaan.

si peccavi et ad horam pepercisti mihi cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris

Kung ako'y maging masama, sa aba ko; at kung ako'y maging matuwid, hindi ko man itataas ang aking ulo; yamang puspos ng kakutyaan, at ng pagmamasid niring kadalamhatian.

et si impius fuero vae mihi est et si iustus non levabo caput saturatus adflictione et miseria

At kung ang aking ulo ay mataas, iyong hinuhuli akong parang leon: at napakikita ka uling kagilagilalas sa akin.

et propter superbiam quasi leaenam capies me reversusque mirabiliter me crucias

Iyong binabago ang iyong mga pagsaksi laban sa akin, at dinaragdagan mo ang iyong galit sa akin; paninibago at pakikipagbaka ang sumasaakin.

instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me et poenae militant in me

Bakit mo nga ako inilabas mula sa bahay-bata? Napatid sana ang aking hininga, at wala nang matang nakakita pa sa akin.

quare de vulva eduxisti me qui utinam consumptus essem ne oculus me videret

Ako sana'y naging parang hindi nabuhay; nadala sana ako mula sa bahay-bata hanggang sa libingan,

fuissem quasi qui non essem de utero translatus ad tumulum

Hindi ba kaunti ang aking mga araw? paglikatin mo nga, at ako'y iyong bayaan, upang ako'y maginhawahan ng kaunti,

numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi dimitte ergo me ut plangam paululum dolorem meum

Bago ako manaw doon na hindi ako babalik, sa lupain ng kadiliman at ng lilim ng kamatayan;

antequam vadam et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine

Ang lupain na dilim, na gaya ng salimuot na kadiliman; lupain ng lilim ng kamatayan, na walang anomang ayos, at doon sa ang liwanag ay gaya ng salimuot na kadiliman.

terram miseriae et tenebrarum ubi umbra mortis et nullus ordo et sempiternus horror inhabitans