Psalms 88

Oh Panginoon, na Dios ng aking kaligtasan, ako'y dumaing araw at gabi sa harap mo:

Ya RAB, beni kurtaran Tanrı, Gece gündüz sana yakarıyorum.

Masok ang aking dalangin sa iyong harapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa aking daing:

Duam sana erişsin, Kulak ver yakarışıma.

Sapagka't ang aking kaluluwa ay lipos ng mga kabagabagan, at ang aking buhay ay nalalapit sa Sheol,

Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı.

Ako'y nabilang sa kanila na nagsisibaba sa hukay; ako'y parang taong walang lakas:

Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim;

Nakahagis sa gitna ng mga patay, gaya ng napatay na nakahiga sa libingan, na hindi mo na inaalaala; at sila'y mangahiwalay sa iyong kamay.

Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim.

Iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.

Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.

Lubhang idinidiin ako ng iyong poot, at iyong pinighati ako ng lahat mong mga alon. (Selah)

Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. Sela

Iyong inilayo sa akin ang kakilala ko; iyong ginawa akong kasuklamsuklam sa kanila: ako'y nakulong at hindi ako makalabas,

Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum.

Ang mata ko'y nangangalumata dahil sa kadalamhatian: ako'y tumawag araw-araw sa iyo, Oh Panginoon, aking iginawad ang mga kamay ko sa iyo.

Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum.

Magpapakita ka ba ng mga kababalaghan sa mga patay? Sila bang mga patay ay magsisibangon, at magsisipuri sa iyo? (Selah)

Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? Sela

Ang iyo bang kagandahang-loob ay ipahahayag sa libingan? O ang iyong pagtatapat sa kagibaan?

Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?

Malalaman ba ang mga kababalaghan mo sa dilim? At ang katuwiran mo sa lupain ng pagkalimot?

Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?

Nguni't sa iyo, Oh Panginoon, dumaing ako, at sa kinaumagahan ay darating ang dalangin ko sa harap mo.

Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.

Panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?

Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun?

Ako'y nadadalamhati, at handang mamatay mula sa aking kabataan: habang aking tinitiis ang iyong mga kakilakilabot na bagay ay nakakalingat ako.

Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım, Dehşetlerinin altında tükendim.

Ang iyong mabangis na poot ay dumaan sa akin; inihiwalay ako ng iyong mga kakilakilabot na bagay.

Şiddetli gazabın üzerimden geçti, Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.

Kanilang kinulong ako na parang tubig buong araw; kinubkob ako nilang magkakasama.

Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar.

Mangliligaw at kaibigan ay inilayo mo sa akin, at ang aking kakilala ay sa dilim.

Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.