Psalms 74

Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך׃

Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.

זכר עדתך קנית קדם גאלת שבט נחלתך הר ציון זה שכנת בו׃

Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.

הרימה פעמיך למשאות נצח כל הרע אויב בקדש׃

Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.

שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות׃

Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.

יודע כמביא למעלה בסבך עץ קרדמות׃

At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.

ועת פתוחיה יחד בכשיל וכילפת יהלמון׃

Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.

שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן שמך׃

Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.

אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל מועדי אל בארץ׃

Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.

אותתינו לא ראינו אין עוד נביא ולא אתנו ידע עד מה׃

Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?

עד מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח׃

Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin sila.

למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך כלה׃

Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.

ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ׃

Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.

אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על המים׃

Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.

אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים׃

Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.

אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן׃

Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.

לך יום אף לך לילה אתה הכינות מאור ושמש׃

Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.

אתה הצבת כל גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם׃

Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.

זכר זאת אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך׃

Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.

אל תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל תשכח לנצח׃

Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.

הבט לברית כי מלאו מחשכי ארץ נאות חמס׃

Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.

אל ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך׃

Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.

קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני נבל כל היום׃

Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.

אל תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד׃