Job 10

 Min själ är led vid livet.  Jag vill giva fritt lopp åt min klagan,  jag vill tala i min själs bedrövelse.

Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.

 Jag vill säga till Gud: Döm mig icke skyldig;  låt mig veta varför du söker sak mot mig.

Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?

 Anstår det dig att öva våld, att förkasta dina händers verk,  medan du låter ditt ljus lysa över de ogudaktigas rådslag?

Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?

 Har du då ögon som en varelse av kött,  eller ser du såsom människor se?

Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?

 Är din ålder som en människas ålder,  eller äro dina år såsom en mans tider,

Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?

 eftersom du letar efter missgärning hos mig  och söker att hos mig finna synd,

Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?

 du som dock vet att jag icke är skyldig,  och att ingen finnes, som kan rädda ur din hand?

Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.

 Dina händer hava danat och gjort mig,  helt och i allo; och nu fördärvar du mig!

Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.

 Tänk på huru du formade mig såsom lera;  och nu låter du mig åter varda till stoft!

Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.

 Ja, du utgöt mig såsom mjölk,  och såsom ostämne lät du mig stelna.

Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?

 Med hud och kött beklädde du mig,  av ben och senor vävde du mig samman.

Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.

 Liv och nåd beskärde du mig,  och genom din vård bevarades min ande.

Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.

 Men därvid gömde du i ditt hjärta den tanken,  jag vet att du hade detta i sinnet:

A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.

 om jag syndade, skulle du vakta på mig  och icke lämna min missgärning ostraffad.

Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.

 Ve mig, om jag befunnes vara skyldig!  Men vore jag än oskyldig, så finge jag ej lyfta mitt huvud,  jag skulle mättas av skam och skåda min ofärd.

Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem,i widząc utrapienie moje,

 Höjde jag det likväl, då skulle du såsom ett lejon jaga mig  och alltjämt bevisa din undermakt på mig.

Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.

 Nya vittnen mot mig skulle du då föra fram  och alltmer låta mig känna din förtörnelse;  med skaror efter skaror skulle du ansätta mig.

Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.

 Varför lät du mig då komma ut ur modersskötet?  Jag borde hava förgåtts, innan något öga såg mig,

Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!

 hava blivit såsom hade jag aldrig varit till;  från moderlivet skulle jag hava förts till graven.

Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!

 Kort är ju min tid; må han då låta mig vara,  lämna mig i fred, så att jag får en flyktig glädje,

Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,

 innan jag går hädan, för att aldrig komma åter,  bort till mörkrets och dödsskuggans land,

Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;

 till det land vars dunkel är såsom djupa vatten,  dit där dödsskugga och förvirring råder,  ja, där dagsljuset självt är såsom djupa vatten.

Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.