Psalms 83

(O cîntare. Un psalm al lui Asaf.) Dumnezeule, nu tăcea! Nu tăcea, şi nu Te odihni, Dumnezeule!

Een lied, een psalm van Asaf.

Căci iată că vrăjmaşii Tăi se frămîntă, şi ceice Te urăsc înalţă capul.

O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!

Fac planuri pline de vicleşug împotriva poporului Tău, şi se sfătuiesc împotriva celor ocrotiţi de Tine.

Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.

,,Veniţi``, zic ei, ,,să -i nimicim din mijlocul neamurilor, ca să nu se mai pomenească numele lui Israel!``

Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.

Se strîng toţi cu o inimă, fac un legămînt împotriva Ta:

Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israëls niet meer gedacht worde.

corturile lui Edom şi Ismaeliţii, Moabul şi Hagareniţii,

Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;

Ghebal, Amon, Amalec, Filistenii cu locuitorii Tirului.

De tenten van Edom en der Ismaëlieten, Moab en de Hagarenen;

Asiria se uneşte şi ea cu ei, şi îşi împrumută braţul ei copiilor lui Lot. -(Oprire).

Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.

Fă-le ca lui Madian, ca lui Sisera, ca lui Iabin la pîrîul Chison,

Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. Sela.

cari au fost nimiciţi la En-Dor, şi au ajuns un gunoi pentru îngrăşarea pămîntului.

Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;

Căpeteniile lor fă-le ca lui Oreb şi Zeeb, şi tuturor domnilor lor ca lui Zebah şi Ţalmuna!

Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.

Căci ei zic: ,,Să punem mîna pe locuinţele lui Dumnezeu!``

Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeëb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;

Dumnezeule, fă -i ca vîrtejul de praf, ca paiul luat de vînt,

Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.

Ca focul care arde pădurea, şi ca flacăra, care aprinde munţii!

Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.

Urmăreşte -i astfel cu furtuna Ta, şi bagă groaza în ei cu vijelia Ta!

Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;

Acopere-le faţa de ruşine, ca să caute Numele Tău, Doamne!

Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.

Să fie ruşinaţi şi îngroziţi pe vecie, să le roşească obrazul de ruşine şi să piară!

Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.

Ca să ştie că numai Tu, al cărui Nume este Domnul, Tu eşti Cel Prea Înalt pe tot pămîntul;

Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen; Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde.